Een aanzienlijk deel van het plastic dat vanuit Europa wordt uitgevoerd voor recyclage in Azië wordt daar afgekeurd. Het komt er in de gewone afvalstromen terecht en kon zelfs in de oceaan eindigen.
Europese landen zijn wereldleiders op het vlak van afval sorteren, maar 46 procent van het plastic dat wordt ingezameld gaat naar het buitenland. Een groot deel van dat plastic wordt over de halve wereldbol vervoerd om gerecycleerd te worden.
Maar de doellanden, vaak in Zuidoost-Azië, hebben vaak een veel minder strikt afvalbeheer. Plastic dat niet geschikt wordt bevonden voor recyclage komt er in de lokale afvalstroom terecht, en in veel gevallen ook in zee.
Polyethyleen
Nieuw onderzoek aan Ierse en Britse universiteiten dat werd gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Environment International simuleerde verschillende scenario’s en berekenden hoeveel van dat plastic in zee terechtkomt. Daaruit blijkt dat in 2017 in het beste geval 1 procent (32.115 ton) van het Europese polyethyleen in zee is terechtgekomen, en in het slechtste geval 7 procent (180.558 ton).
Polyethyleen is een van de meest voorkomende soorten plastic in Europa. De resultaten laten zien dat landen zoals Groot-Brittannië, Slovenië en Italië meer plastic exporteren buiten Europa en dat een hoger aandeel van hun recycleerbaar plastic afval terechtkomt als oceaanafval.
Belangrijke implicaties
“De resultaten wijzen op een belangrijke en voorheen niet-gedocumenteerde route van plastic afval dat de oceanen binnendringt, wat aanzienlijke ecologische en sociale effecten zal hebben op mariene ecosystemen en kustgemeenschappen”, zegt George Bishop, hoofdauteur van de studie.
De studie gaat uit van gedetailleerde internationale handelsgegevens en gegevens over afvalbeheer in de bestemmingslanden. Op basis daarvan modelleert ze het lot van al het polyethyleen dat wordt geëxporteerd vanuit Europa voor recyclage.
“Aangezien zo'n groot deel van het afval dat bestemd is voor recyclage wordt geëxporteerd, met een slechte traceerbaarheid, suggereert deze studie dat de echte recyclagepercentages aanzienlijk kunnen afwijken van de cijfers die worden gerapporteerd door gemeenten en landen waar het afval vandaan komt”, zegt David Styles, docent aan de Universiteit van Limerick en coauteur. “Uit ons onderzoek bleek zelfs dat tot 31 procent van het geëxporteerde plastic helemaal niet daadwerkelijk werd gerecycleerd."
Blijven sorteren
De wetenschappers voegen daaraan toe dat, als de EU wil evolueren naar een meer circulaire economie, de Europese gemeenten en afvalverwerkingsbedrijven verantwoordelijk moeten worden gehouden voor het uiteindelijke lot van “gerecycleerd” afval.
Maar, benadrukken de wetenschappers, de bevindingen mogen mensen niet ontmoedigen om te blijven sorteren, aangezien het ecologisch gezien veruit de beste vorm van afvalverwerking blijft. Wel moet er nog werk worden verzet om aspecten van de recyclageketens te verbeteren en “lekkage” te verminderen, zeggen ze.
