Wie tot de 0,1 procent superrijken behoort, stoot op zeventien dagen tijd meer CO2 uit dan iemand uit de armste helft in een jaar tijd. Dat moet anders, zegt Oxfam in het zopas verschenen Climate Plunder-rapport.
Uit het onderzoek dat Oxfam deed in de aanloop naar de klimaattop in Belém, Brazilië (COP30), blijkt dat de superrijken, er een koolstofrijke levensstijl op nahouden die het overblijvende koolstofbudget van de wereld opslokt – dat is de hoeveelheid CO2 die kan worden uitgestoten zonder een klimaatramp te veroorzaken.
In het rapport, Climate Plunder: How a powerful few are locking the world into disaster, wordt berekend dat iemand uit de rijkste 0,1 procent gemiddeld meer dan 640 kilogram CO2 per dag uitstoot, terwijl de armste helft 29 kilogram CO2 per dag uitstoten.
Om binnen de limiet van 1,5 graden Celsius te blijven – zoals overeengekomen in het Klimaatakkoord van Parijs – zou de rijkste 0,1 procent hun uitstoot per hoofd van de bevolking tegen 2030 met 99 procent moeten verminderen.
Sinds 1990 is het aandeel van de uitstoot van de rijkste 0,1% gestegen met 32%, terwijl het aandeel van de armste 50% met 3% is gedaald.
Miljardairs en hun investeringen
“De superrijken verbruiken niet alleen te veel koolstof, maar investeren ook actief in de meest vervuilende bedrijven en profiteren daarvan”, zegt Oxfam. Uit hun onderzoek blijkt immers dat de gemiddelde miljardair door zijn investeringen 1,9 miljoen ton CO2e (CO2-equivalent) per jaar produceert.
Bijna 60 procent van de investeringen van miljardairs wordt geclassificeerd als investeringen in sectoren met een grote impact op het klimaat, zoals olie of mijnbouw. De uitstoot van de beleggingsportefeuilles van slechts 308 miljardairs is in totaal groter dan de gecombineerde uitstoot van 118 landen, stelt Oxfam.
“De klimaatcrisis is een crisis van ongelijkheid. De rijkste individuen ter wereld financieren en profiteren van de vernietiging van het klimaat, waardoor de wereldwijde meerderheid opgezadeld blijft met de fatale gevolgen van hun ongecontroleerde macht”, zegt Amitabh Behar, directeur van Oxfam International.
Invloed op het beleid
De organisatie legt nog een vinger op een andere wonde: “De macht en rijkdom van superrijken hebben hen ook in staat gesteld om onrechtvaardige invloed uit te oefenen op beleidsvorming”.
Zo herinnert Oxfam eraan dat op de vorige klimaattop in Azerbeidzjan 1773 lobbyisten uit de kolen-, olie- en gassector een toegangsbadge droegen. “Meerdere rijke en sterk vervuilende landen, waaronder de VS, het VK, Frankrijk en Duitsland, hebben de klimaatwetgeving afgezwakt na grote donaties van anti-klimaatlobbyisten.”
Behar: “We moeten de greep van de superrijken op het klimaatbeleid doorbreken door hun extreme rijkdom te belasten, hun lobbyactiviteiten te verbieden en in plaats daarvan degenen die het meest door de klimaatcrisis worden getroffen, een prominente rol te geven in de besluitvorming over het klimaat.”
Oxfam geeft nog mee dat de uitstoot van de rijkste 1 procent voldoende is om tegen het einde van de eeuw naar schatting 1,3 miljoen sterfgevallen als gevolg van hitte te veroorzaken. “De gevolgen van de klimaatschade zullen onevenredig groot zijn voor degenen die het minst hebben bijgedragen aan de klimaatcrisis, met name mensen die in het zuidelijk halfrond wonen”, stellen de auteurs van het rapport.
COP30
In de aanloop naar COP30 roept Oxfam regeringen op om de uitstoot te verminderen en de politieke en economische macht van de superrijken te beperken door onder meer de rijkste vervuilers te laten betalen door middel van belasting op extreme rijkdom.
Verder dienen de economische en politieke invloed van de rijksten volgens Oxfam beperkt te worden door fossiele brandstofbedrijven uit te sluiten van klimaatonderhandelingen en strengere duurzaamheidsregels in te voeren voor bedrijven en financiële instellingen.
Blijf op de hoogte met de nieuwsbrief. Meld je hier aan.
( Je kunt ons ook steunen door lid te worden of te doneren )
