Fairphone stopt met de ondersteuning van haar eerste toestellen. In een persoonlijke blog brengt oprichter Bas van Abel die 'bitterzoete' beslissing, zoals hij de nederlaag omschrijft. Want dat doet hij feitelijk: toegeven dat hij zijn missie niet kan waarmaken.
Wat is er aan de hand? Er zijn niet genoeg onderdelen meer, Chinese leveranciers houden er mee op en er is niet genoeg geld om de minimum aantallen die voor productie nodig zijn, te laten maken. Maar Fairphone stopt er ook mee om de software voor de eerste modellen verder te ondersteunen. En daarmee geven ze het nog sneller op dan Apple deed met zijn Iphone 3.
Gedraai over de missie
Bovendien verzekerde Fairphone haar community er nog geen 2 jaar geleden van dat ze de eerste generatie toestellen gewoon zouden blijven ondersteunen. Eventueel zou het zelfs nieuwe software ervoor ontwikkelen.
Toen schreef Fairphone op haar eigen site nog over haar 'key principles: lange levensduur, transparantie en eigenaarschap'.
Nu schrijft van Abel dat de missie van Fairphone niet is veranderd: het vergroten van de markt voor eerlijke elektronica. En dat streven naar een langere levensduur voor haar apparaten nooit een hoofdzaak was.
Inmiddels zijn er ook problemen met de beschikbaarheid van onderdelen voor de Fairphone 2. En er is onvoldoende werkkapitaal.
Managen van idealen
Niet elk idealistisch project kan slagen. En je mag initiatiefnemers niet veroordelen omdat ze proberen dingen anders te doen. Maar als je idealen verloochent omdat ze niet haalbaar blijken, zak je door het ijs. Fairphone maakte haar smartphones modulair om ze langer mee te laten gaan. Nu dat niet is gelukt verlegt het de focus op eerlijke grondstoffen. En haar oprichter doet daar schimmig over. Dat past niet.
Het probleem dat hier ontstaat komt vaker voor bij ondernemingen die vanuit een ideaal worden gestart, maar die tijdens de groei behoefte krijgen aan professioneel management. Zo'n organisatie heeft gewoon andere skills nodig voor een nieuwe fase. Opzij stappen vraagt moed van de pioniers. De moed om de baby in handen te geven van kundige coaches. Alleen zo worden veelbelovende starters organisaties met maatschappelijke impact. En daar was het ooit om begonnen, toch?
Peter van Vliet
