Vooruitschrijven naar een nieuw jaar leverde doorgaans een wenshopende projectie van een betere wereld op. Het beeld van die wereld is opgebouwd uit begrippen als eerlijk, samen, bouwen en groen. Wat er zienderogen ontstaat is een wereld waarin het steeds meer gaat om ik, wij (tegenover de rest), destructie, bruin en zwart. Dat laat geen groene ziel onberoerd.
Het duurzame ideaal staat op gespannen voet met de werkelijkheid van de dag. Dat was altijd al zo. Decennia lang hebben we gedacht en gesproken over, en gewerkt aan een toekomst die voor ons maar één richting uit kon gaan: die van een betere wereld voor iedereen.
De krachten die de samenleving van morgen dreigen te gaan vormen malen daar niet om. Open grenzen gaan dicht, debat wordt dictaat, vrijheid wordt gesmoord, angst en geld regeren. Een beetje meer met elke nieuwe aanslag.
Paradoxaal genoeg maken die ontwikkelingen de duurzame transitie belangrijker dan ooit. Hoop is door de hele geschiedenis heen een van de sterkste drijfveren voor mensen geweest. En repressie is altijd eindig gebleken. Niet duurzaam en niet vol te houden.
Dat geeft de transitie perspectief. Bovendien staan repressieve en duurzame krachten niet op het zelfde niveau tegenover elkaar; waar de economische en politieke machten hun spierballen globaal laten rollen kiezen burgers in steden en regio's steeds vaker hun eigen richting. Met vrijwel onbegrensde communicatie zijn ze onderling verbonden en trekken ze samen op. Dat kwam nog niet eerder voor. Het adagium 'verdeel en heers' wordt overtroefd door 'samen houden we stand'. Zoals Amerikaanse burgemeesters al doen.
Alle flitsgeld bij elkaar heeft nog nauwelijks invloed op de echte samenleving. Alle mensen hebben dat wel. Ten slotte zijn wij de 99%. We hebben een inspirerend verhaal dat transitie heet. We hebben antwoorden en we hebben oplossingen die werken. We hebben onze eigen schone energiecoöperaties. We hebben biologische boeren en collectieve stadsakkers. We hebben lokale geldsystemen en we hebben zorgcoöperaties. We delen en we funden samen als crowd. Hoog tijd om dat aan iedereen te laten zien en te horen. Zegt het voort, ook aan Henk en Ingrid. En hou groene moed in 2017!
Peter van Vliet
