Een beter voedselsysteem is mensenwerk, van onderaf

De voedseltransitie is door de hoogste instanties ingezet: de WHO en de FAO, de Green Deal van de EU, wetenschappelijk ondersteund door universiteiten en researchcentra zoals de WUR. De doelen zijn helder: minder dierlijke producten, minder voedselverspilling. Duurzamere teelt, productie en transport. Vooral meer plantaardige eiwitten. Respect voor mens en dier. 

Hoe redden we het klimaat, met revolutie of met rantsoen?

We hebben klimaatverandering zo ver uit de hand laten lopen dat drastisch ingrijpen onvermijdelijk is, betoogt Jac Nijssen. Een grote en groeiende groep klimaatintellectuelen staat klaar om het stuur te grijpen. Maar de haalbaarheid van de noodzakelijke transitie wordt zwaar overschat. De huidige onmachtige governance handhaven en de samenleving in hoog tempo uitstootloos maken zijn niet te combineren. De keuze die overblijft is die tussen revolutie of rantsoen.

Willen we wel democratie?

De schok van de Amerikaanse verkiezingen zal nog lang nadreunen. Behalve de verklaringen over de uitslag die nu over elkaar heen rollen kunnen we ons een veel fundamentelere vraag stellen, namelijk: Willen we wel democratie?

Hoe we te veel eiwitten aangesmeerd krijgen, en wat dat met ons doet

Voedingsmiddelenbedrijven gooien voortdurend hun chemische, proces- en marketing-creativiteit in de strijd om met nieuwe producten in de smaak te vallen van de consument. Of die kopers die producten ook echt nodig hebben, is vers twee. Of een nieuw trendy artikel behalve voor het bedrijf en misschien voor de consument ook gunstig is voor de planeet, is zelden een overweging. Over eiwitten aardappelen, onze gezondheid en die van de planeet.

Koeienstront als politiek probleem

De oplossingen om Nederland van het stikstofslot te halen zijn duidelijk. Maar het politieke klimaat is nog nooit zo ongunstig geweest als onder radicaalrechts, dat zo bruin als koeienstront is.

Wat gaat Schoof 1 doen met het advies van de Gezondheidsraad? 

Gaan we met de nieuwe regering verder op weg naar een duurzaam voedselsysteem? Of worden we door de lobbyisten van de agrarische industrie in het kabinet jaren teruggeworpen in de transitie naar gezondere en duurzame voeding? De Gezondheidsraad zou ons die weg kunnen wijzen. Maar wat gaat de club van Schoof er mee doen?

Het klimaatdenken ligt aan ankers vast. Welke zijn dat?

Ondanks alle voornemens en beloften is nog steeds niemand in staat gebleken om de klimaatproblemen op te lossen. Dat komt door de dwangmatige behoefte aan meer energie, denkt Jac Nijsen. Het is een verslaving die het klimaatdenken met zware ankers op zijn plek vastlegt. Hij ging op zoek naar die ankers. Neem er even de tijd voor (een kwartiertje).