De Schone Kleren Campagne heeft haar nieuwe rapport 'Loon naar werken: wat kledingmerken doen en laten voor een leefbaar loon' uitgebracht. Voor dit rapport zijn de inspanningen van in totaal 171 kledingmerken om de hongerlonen in kledingfabrieken aan te pakken onderzocht. De conclusie: geen enkel bedrijf betaalt een leefbaar loon aan de mensen die de kleding maken.
Slechts 21 van de 171 merken zetten geloofwaardige stappen om een leefbaar loon mogelijk te maken. De merken van Marks and Spencer en Inditex (eigenaar van o.a. Zara, Bershka, Pull & Bear) hebben een begin gemaakt met het verhogen van lonen. En zelfs zij hebben nog een lange weg te gaan voordat leefbaar loon een realiteit wordt voor kledingarbeiders. De andere 150 merken laten het afweten, en zetten te weinig of onvoldoende stappen. Een lichtpuntje: meer dan de helft van de merken heeft het recht op een leefbaar loon wel opgenomen in hun gedragsscodes.
Minder woorden, meer daden nodig
“Een leefbaar loon is een mensenrecht, dus het is schokkend dat geen van de merken een leefbaar loon uitbetaalt”, zegt Niki Janssen, van Schone Kleren Campagne. “Het onderzoek laat zien dat kledingmerken zich wel bewust zijn van het probleem en ernaar refereren in hun gedragscodes en brochures, maar daar houdt het bij de meesten dan ook mee op. Die woorden moeten zo snel mogelijk worden omgezet in daden.”
Minimumloon Cambodja maar fractie van een leefbaar loon
Het onderzoek baseert zich op het werk van de Asia Floor Wage-alliantie (AFW). Dit is een samenwerkingsverband van vakbonden en arbeidsrechtenorganisaties die een formule ontwikkelde voor leefbare lonen in Azië. In kledingproducerende landen zoals Cambodja moet volgens de berekening van de AFW het minimumloon meer dan verdriedubbeld worden om een leefbaar loon te bereiken. Cambodjaanse kledingarbeiders verdienen nu 60 euro per maand, terwijl ze 285 euro nodig hebben om hun basiskosten te dekken. H&M is één van de grootste inkopers van de Cambodjaanse kledingindustrie.
“Mijn uitgaven stijgen elke dag,” zegt Lili, een Cambodjaanse die in een kledingfabriek werkt. “Zelfs als we met z'n allen samen eten en de kosten delen, kunnen we maar heel weinig hieraan uitgeven. Iedereen denkt de hele tijd: hoe kan ik geld naar mijn familie thuis sturen?'”
Met het onderzoek neemt de Schone Kleren Campagne de uitwerking van het beleid van kledingmerken op de werkvloer onder de loep. Door bijvoorbeeld inkooppraktijken aan te passen, realistische inkoopprijzen te betalen en vakbonden toe te laten moeten merken ervoor zorgen dat een leefbaar loon voor kledingarbeiders mogelijk wordt.
