Vervuiling door plastic afval neemt desastreuze vormen aan. De industrie belooft al jaren een oplossing in de vorm van chemische recycling. Maar de ene na de andere proeffabriek sluit haar deuren. Wegens succes, heet het. Maar de doelen werden nooit gehaald. CNN schreef er een uitgebreide reportage over.
Een van die recyclingfabrieken, Regenyx, verwerkte polystyreen. De plastic die vaak wordt gebruikt voor koffiebekers, eierdozen en vleesschaaltjes, smolt het om tot de oorspronkelijke bouwstenen, waar het nieuwe producten van kon maken.
Dat proces, dat chemische recycling wordt genoemd, kan een oneindig aantal keren worden herhaald. Daardoor hoeft polystyreenafval niet meer gestort, verbrand of weggegooid te worden.
Voortijdig gesloten
Maar vorige maand sloot Regenyx al na vijf jaar de deuren. Het bedrijf bestempelde de sluiting als een succes en zei dat het had bewezen dat zijn technologie “niet alleen haalbaar is, het is de toekomst”.
Vind jij goede en onafhankelijke informatie over een duurzame en klimaatveilige toekomst belangrijk? En helpt Duurzaamnieuws.nl je daarmee? Help ons dan als ondersteunend lid. Dank je wel.
Liever eerst een tijdje volgen? Meld je dan aan voor de gratis nieuwsbrief.
De fabriek kwam echter nooit in de buurt van zijn potentiële capaciteit van het verwerken van 3.650 ton plastic afval per jaar, in plaats daarvan werd er in totaal slechts 3.000 ton verwerkt in de vijf jaar dat het bedrijf operationeel was.
De sluiting van Regenyx is typerend voor de grote problemen waarmee chemische recycling te kampen heeft, zegt Jennifer Congdon, adjunct-directeur van de non-profit organisatie Beyond Plastics tegen CNN. “Het is een PR-stunt. Het is een illusie,” zei ze.
Maar doordat het plastic afval zo’n groot probleem is, lijkt chemische recycling zo aantrekkelijk.
De term staat voor een reeks verschillende technologieën die de structuur van plastic kunnen veranderen, meestal door warmte of oplosmiddelen toe te passen om het plastic af te breken tot zijn chemische elementen. Van de bouwstenen kunnen nieuwe producten worden gemaakt, waaronder plastic en brandstof.
In de praktijk blijkt dat vooral brandstof te zijn, en weinig nieuw plastic.
“Het is als een mooie manier om te verbranden zonder te zeggen dat je een verbrandingsoven gebruikt,” vertelde Congdon tegen CNN.
Het proces verbruikt bovendien grote hoeveelheden energie. Mechanische recycling gebruikt daartegenover veel minder energie en chemicaliën, waardoor het goedkoper is en minder impact heeft op het milieu.
Kraan dicht
Alle onderzoekers die CNN sprak waren er duidelijk over dat de nummer één manier om de plasticcrisis aan te pakken was om de kraan van de productie dicht te draaien. Maar de plasticindustrie heeft zich verzet tegen voorstellen om de hoeveelheid plastic die ze produceren te verminderen.
Dat frustreerde ook de onderhandelingen over een nieuw wereldwijd plasticverdrag. Veel grote olieproducerende landen verzetten zich samen met de plasticindustrie hard tegen productiebeperkingen en leggen in plaats daarvan de nadruk op recycling. Chemische recycling wordt zo het excuus om gewoon door te kunnen gaan met ongelimiteerd plastic te produceren.
