Jarenlang wordt er al geaasd op mineralen en grondstoffen uit de diepzeebodem. De winning is riskant en duur en beoogde projecten lopen telkens weer vertraging op. Dat is maar goed ook, want de schade van diepzee mijnbouw is naar verwachting nog vele malen groter dan die door reguliere mijnbouw wordt veroorzaakt. En die is al gigantisch.
Toch is er nu een reële bedreiging op komst voor een project voor de kust van Papoea-Nieuw-Guinea, waar het Canadese bedrijf Nautilus Minerals binnen een paar jaar goud en koper vanaf een kilometer diepte gaat winnen met het Solwara-1-project.
Impact op het milieu
Het Solwara-1-project ondervindt grote tegenstand van milieuactivisten. “Onze kustgemeenschappen wonen op slechts dertig kilometer van de geplande mijnlocaties, en onze vissers varen er dagelijks”, zegt Janet Tokupek van de lokale actiegroep Alliance of Solwara Warriors tegen National Geographic. De organisatie krijgt bijval van onder meer Greenpeace, dat aandringt op een internationaal verbod op diepzeemijnbouw. Greenpeace stelt dat het dumpen van afval in zee schadelijk is voor veel zeeorganismen, en dat bij het verstoren van de zeebodem giftige stoffen als lood en kwik kunnen vrijkomen. Rond hydrothermale bronnen huisvesten zich bovendien enkele van de uniekste organismen op aarde. Vorig jaar werden in de buurt van zulke bronnen voor de kust van Antarctica ‘yetikrabben’ ontdekt, en waarschijnlijk zijn er veel soorten waarvan we het bestaan nog niet eens weten.
De Internationale Zeebodem Autoriteit (ISA) probeert overeenstemming te bereiken over de veiligheidscontroles en operationele procedures voor de diepzeemijnbouw. Veel milieuorganisaties willen een totaal verbod op diepzeemijnbouw.
Zo'n verbod lijkt niet erg waarschijnlijk, als je kijkt naar de waarde die er onder de zeebodem ligt opgeslagen. Wetenschappers schatten dat er alleen al genoeg goud op de zeebodem ligt om iedere persoon op aarde ruim vier kilo te geven, met een totale waarde van ongeveer 136 biljoen euro. En dan zijn er nog andere edelmetalen als zilver en platina, en niet te vergeten diamant. Er is de grote mijnbouwconcerns veel aan gelegen om deze rijkdom te kunnen ontginnen.
Probleem is en blijft dat er nog steeds weinig kennis over de mogelijke effecten van diepzeemijnbouw is, omdat we de ecosystemen onvoldoende hebben kunnen bestuderen. Dat maakt het lastig om de claims van de bedrijven, dat het veilig zou zijn, met harde argumenten te weerspreken. Anderzijds zijn er wel de ervaringen met de olie-industrie. Die alleen al vormen een sterk argument om het voorzorgsprincipe te hanteren: niet doen, zolang niet zeker is dat het veilig kan.
Avaaz is alvast een petitie gestart om de industrie de omvang van de tegenstand te tonen, om zo ook de financiering moeilijk, zo niet onmogelijk te maken. Die petitie kun je hier tekenen.
Hier kun je meer lezen over diepzeemijnbouw:
