Maandag: Elon Musk doet een Poetintje
Het gedrag van Elon Musk krijgt steeds meer trekjes van dat van Vladimir Poetin. Hij roept maar wat, ongeacht de gevolgen, en claimt vervolgens dat hij het tegenovergestelde bedoelt. Ondertussen voedt hij daarmee extreme elementen die de samenleving verder willen ontwrichten. Om over na te denken: voor bedrijven zijn er wetten die monopolies en misbruik tegen moeten gaan. Maar personen kunnen ongelimiteerd macht en middelen ophopen en misbruiken naar believen. Hoe voorkom je dat?
Dinsdag: Hoera, de economie krimpt
De krantenkoppen melden verschrikt dat de economie in het eerste kwartaal onverwacht is gekrompen. De vraag is of dat ligt aan de economie of aan de valse verwachtingen van de economen. Waarschijnlijk aan beide. Wie economische groei verwacht in tijden van grote onzekerheid is toch wel een beetje de weg kwijt. Consumenten, waarvan het inkomen wordt neergesabeld door renteverhogingen en inflatie, houden nu eenmaal de hand op de knip. Minder energieverbruik, minder onnodige spullen, dat is goed nieuws voor het klimaat en voor de planeet. En dat economen weer eens in hun hemd staan met foute voorspellingen is ook mooi meegenomen. Het blinde geloof in hun overschatte capaciteiten mag wel wat meer plaats maken voor gezond verstand. Recessie voor de een is progressie voor de ander. Het is maar waar je meer belang aan hecht.
Woensdag: Ook Rabo wil niet praten over het klimaat en formule 1 weggespoeld
De top van de Rabobank heeft blijkbaar weinig op met het klimaat. Dat bleek uit de manier waarop de grootbank het gesprek met de afvaardiging van Milieudefensie uit de weg ging. De best betaalde en meest verantwoordelijke persoon van de club kwam gewoon niet opdagen voor een dringend gewenst gesprek met aandeelhouders en maatschappelijk betrokken burgers over de duurzaamheid van de bank. Je zou toch meer medewerking verwachten van een coöperatieve organisatie voor zo’n belangwekkend thema.
Het moest een keer gebeuren, dat een fossiel evenement van wereldformaat het hoofd moet buigen voor het klimaat. Italie heeft de primeur voor een Formule 1 wedstrijd. In een totaal ondergelopen Noord-Italiaanse regio werd het houden van een autorace onmogelijk. Vooral de toestroom van de vele duizenden fans zou het gevaar op nog meer slachtoffers alleen maar groter maken. Maar misschien maakt het voorval de miljoenen volgers van de sport wereldwijd wel wat ontvankelijker voor de klimaatboodschap. Zo niet, dan is het wellicht een promo voor een nieuwe klimaatshow: Wal keert Schip.
Donderdag: De emissiekastelen van Rob Jetten
Klimaatminister Rob Jetten weet blijkbaar ook niet meer waar hij de beperking van de uitstoot vandaan moet toveren. In wanhoop lijkt hij zijn toevlucht te nemen tot het bouwen van CO2 kastelen. Zijn bouwmateriaal is afval dat verbrand wordt. Daar moet over 6 jaar alle CO2 van worden afgevangen en opgeslagen onder de Noordzee. Maar er zijn, zoals meestal, wel nog een paar probleempjes: er is geen wetgeving, er is geen infrastructuur, er is geen toestemming om die aan te leggen, er is geen bewezen techniek op die schaal, er is geen plek bepaald voor de opslag en er is geen tijd. Alleen de procedurevoorbereiding voor zo’n project duurt vele jaren (en in Nederland altijd langer dan gepland). Nog een addertje onder het huisvuil: CO2 afvangen + de rest kost ook weer – veel – extra energie, en dus uitstoot. Waarom niet meteen beginnen met afval te minderen? Een stevige afvaltax? Kijk eens wat er met het energieverbruik gebeurde toen die duur werd. Of mag dat niet van de VVD?
Vrijdag: De aap uit de afvalmouw
Even verder gravend blijkt Nederland een fikse afvalerfenis te hebben: ooit is ervoor gekozen om afval te verbranden en de energie te gebruiken voor het verwarmen van huizen. Twintig jaar geleden werd er al voor gewaarschuwd dat die aanpak recycling en een circulaire economie zou tegenwerken. Dat is precies wat er nu gebeurt: we hebben niet meer genoeg afval om de ovens te stoken. Dus importeren we de troep maar uit andere landen. Italie in het meest recente geval. En dat zal voorlopig wel doorgaan, want de miljoeneninvesteringen voor het afvangen en opslaan van de CO2, of dat nu werkt of niet, moeten wel nog even worden terugverdiend. Dat verklaart de wanhoopsdaad van Rob Jetten wel een beetje. Hij is door zijn verre voorganger Pieter van Geel opgezadeld met een hardnekkig klimaatprobleem. Grote kans dat nu weer hetzelfde gebeurt: de troep doorschuiven naar een volgende generatie. Waarvan een groot deel nog niet mag stemmen, dus die bijten de politiek (nog) niet.
Een aflevering gemist? Hier vind je het overzicht.