Excuusrapport schaliegas niet meer geheim, wel onvolledig
Het geruchtmakende rapport, waarmee minister Henk Kamp de schaliegaswinning in Nederland wil forceren, is nu toch openbaar gemaakt en met een begeleidende brief naar de Tweede Kamer gegaan.
Het stuk, dat al eerder als ‘broddelwerk’ werd aangemerkt, geeft inderdaad opvallend weinig harde informatie. De feitelijke informatie die voorhanden is wordt gebaseerd op bronnen van niet vergelijkbare omstandigheden (vooral die in de VS). De onderzoekers erkennen dat aanvullend, vooral locatiespecifiek onderzoek, noodzakelijk is.
Tegelijkertijd wordt wetgeving die niet ingaat op de specifieke omstandigheden van schaliegas winning, wel voldoende geacht als kader voor het bepalen van de noodzakelijke veiligheidsmarges.
Maar het belangrijkste punt, of we met schaliegaswinning überhaupt geld kunnen verdienen, wordt niet besproken. Wel geeft het rapport een vingerwijzing. Er wordt gemeld dat er voor het winnen van schaliegas meer putten nodig zijn dan voor conventioneel gas. Hoe veel, blijft open. En als vergelijking wordt aangegeven dat per put maar hooguit een jaar nodig is voor de aanleg, waarbij de meeste overlast plaatsvindt. Maar wat ook niet wordt gezegd is dat een put hooguit drie jaar produceert.
In de VS zijn ze daar inmiddels achter: per veld zijn er jaarlijks duizenden nieuwe putten nodig om de productie enigszins op peil te houden. Dus op duizenden plaatsen een jaar van overlast. En de kosten daarvan zijn nu al hoger dan de gasopbrengsten…
Tel daarbij op dat de geschatte hoeveelheid winbaar gas gemiddeld goed is voor een jaar of zes Nederlands verbruik, de onvoorspelbare kostenexplosie die bij de winning kan voorkomen, de vernietiging van natuur en de risico’s van winning, en ook nog eens de vertraging in de ontwikkeling van hernieuwbare energiebronnen die we gaan oplopen, dan is de conclusie in hoofdletters: NIET DOEN.
Henk Kamp is echter functioneel blind voor deze argumenten omdat de belofte van nieuwe miljarden aan aardgasbaten voor de overheid mee gaan helpen om het financieringstekort op papier te verkleinen. Want de grondstoffenvoorraad van een land telt natuurlijk wel mee bij de beoordeling van de kredietwaardigheid. Een financieel handigheidje waarvoor misschien wel een kwart van het land voor decennia naar de knoppen wordt geholpen.
Klein lichtpuntje: het rapport moet nog door de kamer. En Diederik Samsom was ooit bij Greenpeace. Maar of hij zich dat nog herinnert….
Links:
Wat Duurzaamnieuws.nl eerder schreef over schaliegas
David Hughes over de kosten en baten in de VS
Meer artikelen uit de categorie: Inzicht
Alvast bedankt - en blijf gezond!
In het huidige kabinet Rutte 2 is voor het eerst sinds vele jaren eindelijk de zo noodzakelijke omslag naar duurzaam energievoorziening voor Nederland ingezet.
Daarvoor krijg dit kabinet mijn waardering en dank. Het begin is gemaakt, proficiat daarmee.
Voor de druk die het Ministerie van economische Zaken heeft laten ontstaan om, tegen alle weerstand van protesterende Nederlanders in, toch te proberen om hier schaliegas te gaan winnen kan ik die waardering en dank niet opbrengen, ondanks dat ik veel begrip heb voor de slechte economische situatie in Nederland en zie hoe moeilijk het kabinet het hiermee heeft.
Om duidelijk te maken waarom ik dit vind verwijs ik u (bij voorbeeld) naar twee sprekende stukjes uit de uitzending van ‘Altijd Wat’ van 24 juni 2013, waarin een journalist van dat programma in Polen rondkijkt, waar volop gegraven en uitgeprobeerd wordt wat schaliegas voor de Polen kan betekenen.
In het tweede filmpje wat daar pal onderstaat ziet u hoe een medewerker van TNO uitlegt hoe het met de breuklijnen in het Nederlandse aardoppervlak en het mogelijk te winnen schaliegas in Nederland gesteld is.
Voor mij zijn dit voorbeelden van hoe het niet moet in Europa.
http://altijdwat.ncrv.nl/nieuwsblogs/schaliegas-wat-zijn-gevolgen
Tsjernobile en Fukusima zijn altijd beheersbaar alleen willen de mensen die er aan verdienen de schade afwentelen op Jan met de Pet! Schaliegas valt onder de zelfde noemer.
Henk Kamp ,,Er zijn altijd risico’s verbonden aan gaswinning. De risico’s bij schaliegas zijn beheersbaar.”
Joehoe! Het gaat er niet om de risico’s in kaart te brengen of om met de grootst mogelijke zorg te gaan boren.
Het gaat er om te accepteren dat wij verantwoordelijk zijn voor een gezonde aarde. Immers, dat is toch absoluut noodzakelijk voor een gezonde leefomgeving voor de mens.
Om schaliegas te winnen is het noodzakelijk dat die aarde geïnjecteerd word met een enorme hoeveelheid chemicaliën. Dat op zich moet je al niet willen.
En als je dat dan ook nog eens doet in de buurt van grondwater ontgaat je volgens mij waar je verantwoordelijkheden liggen.
Dat was het dan voor wat een zorgzame overheid betreft.
Het licht is uit.