Tussen de politieke en de coronabeschouwingen door verschenen er afgelopen week een paar rapporten die alarm slaan over het tempo waarin het leven op deze planeet wordt uitgeroeid. Want zo kun je een terugval in de biodiversiteit van maar liefst 68% in 50 jaar wel noemen.
WWF publiceerde het Living Planet Report 2020. Dat berekent de wereldwijde Living Planet Index. Die laat een gemiddelde daling zien van 68% in gecontroleerde populaties van zoogdieren, vogels, amfibieën, reptielen en vissen tussen 1970 en 2016.
Bijna tegelijk verscheen de vijfde editie van de Global Biodiversity Outlook, een omvangrijk rapport dat elke tien jaar verschijnt bij de United Nations Convention on Biological Diversity (CBD), het biodiversiteitsverdrag van de Verenigde Naties. De Outlooks zijn een soortgelijk onderzoek voor de stand van de biodiversiteit als het VN-klimaatpanel IPCC voor de stand van het klimaat.
Outlook 5 brengt in kaart hoe het de afgelopen tien jaar is gegaan met de natuur. Daarvoor gebruikt het rapporten van landen en van biodiversiteitspanel Ipbes. Ook doet het aanbevelingen voor het VN-biodiversiteitsplan 2021-2030, dat parallel loopt met de duurzame ontwikkelingsdoelen en klimaatplannen van de VN.
De GBO concludeert dat geen van de biodiversiteitsdoelen die tien jaar geleden door de Verenigde Naties werden afgesproken is gehaald.
Als we dit niet stoppen gaan we er zelf aan
Sinds de industriële revolutie hebben menselijke activiteiten in toenemende mate bossen, graslanden, wetlands en andere belangrijke ecosystemen vernietigd en aangetast, waardoor het menselijk welzijn wordt bedreigd. Vijfenzeventig procent van het ijsvrije landoppervlak van de aarde is al aanzienlijk veranderd, de meeste oceanen zijn vervuild en meer dan 85% van het moerasgebied is verloren gegaan.
Bovendien verdwijnen er, naast twee-derde van de gewervelde dieren, ook massaal insecten.
De belangrijkste directe oorzaak van het verlies aan biodiversiteit op land in de afgelopen decennia is de verandering in landgebruik geweest, voornamelijk de omzetting van ongerepte inheemse habitats in landbouwsystemen. Tegelijk worden veel van de oceanen overbevist.
Biodiversiteit speelt een cruciale rol bij het verschaffen van voedsel, vezels, water, energie, medicijnen en ander genetisch materiaal; en is essentieel voor de regulering van ons klimaat, waterkwaliteit, vervuiling, bestuivingsdiensten, overstromingen en stormvloeden. Bovendien ondersteunt de natuur alle dimensies van de menselijke gezondheid en draagt ze bij op niet-materiële niveaus - inspiratie en leren, fysieke en psychologische ervaringen en het vormgeven van onze identiteit - die centraal staan in kwaliteit van leven en culturele integriteit.
En het is de economie die wereldwijde welvaart moest brengen, die zich heeft ontpopt tot een killer-economie voor klimaat, natuur en onze eigen gezondheid.
Politiek wordt er nauwelijks aandacht geschonken aan biodiversiteitsverlies. Dat gebeurde jarenlang ook niet met waarschuwingen voor klimaatverandering en pandemie-dreigingen. De economie moet immers - nog steeds - groeien.
Het wordt nu een kwestie van zelfbehoud. Want als we het tij niet keren, gaan we er zelf aan.
