Vliegende auto’s, elektrische vliegtuigen, molens zonder wieken en molens onder water of accu’s die per gewicht vijf keer meer capaciteit hebben dan de beste tot nu toe. Fantasie? Nee helemaal niet, het is realiteit. Dankzij de klimaatcrisis en de hoogstnoodzakelijke energietransitie barst het in de wereld van de uitvinders, die niet versagen voordat het ze gelukt is.

Het zijn vaak knappe geleerden die zich in teamverband in een modern laboratorium met de modernste middelen en betaald door de grote concerns beijveren om op moleculaire schaal elektronen tot eenrichtingsverkeer te dwingen. Maar ook duizenden Willy Wortels die in hun schuurtje een soldeerbout en een draaibankje hebben en in hun eentje net zo lang proberen tot ze iets hebben gefabriceerd wat nog nooit iemand voor elkaar heeft gekregen. Het is vaak tot mislukking gedoemd, maar ook leidt het vaak tot een start-up en een promotiefilmpje op Youtube. Ga naar “Inventories and Technologies that will change the world” en je kunt genieten van een reeks dingen die je niet voor mogelijk zou houden. Het algoritme van Youtube brengt je vervolgens vanzelf naar “New Energy Inventories to make the Future”  of “New battery technologies that could change everything”.  Geweldig!!

Maar het allerleukste is toch om te ontdekken dat er in je eigen dorp ook zo’n Willy Wortel zit en dat je daar dan eens een kijkje kan gaan nemen. 

Zo kwam ik bij Hans Reijnen aan de Molenweg. Deze teler van snijheesters was de eerste agrariër die 8 jaar geleden eigenhandig  zo’n 100 zonnepanelen op z’n schuur monteerde om de stroom voor de koel- en vriescellen te leveren. Iedereen verklaarde hem voor gek, maar na vier jaar had hij de investering al terugverdiend. Intussen is hij weer uniek bezig met een geheel zelfgebouwde verrijdbare zonnecentrale. Een wagen met uitklapbare zonnepanelen die zich automatisch op de zon richten. Deze zonnewagen vervangt een dieselaggregaat voor de beregeningsinstallatie en bespaart hem per jaar 10.000 liter diesel en voorkomt de uitstoot van 25 ton CO₂.per jaar. Whau! Met een paar maten en vele avonduren hebben zij dit prototype in elkaar gezet. De 40 panelen hebben samen een maximaal vermogen van 13 kilowatt en kunnen een pomp aandrijven die met grote kracht 30 m³ water per uur over het gewas spuit. De totale installatie met omvormers naar een gangbaar voltage wisselstroom, de hydrauliek voor het in- en uitklappen, het volgsysteem voor de zonnestand, een pakket accu’s om minstens twee uur bewolking te kunnen overbruggen en een automatische beveiliging tegen te harde wind vormen met elkaar een geweldig stuk creatief denkwerk en een knap staaltje slimme constructie.

De makers zien nog diverse mogelijkheden voor verbetering en denken uiteindelijk met hetzelfde aantal panelen zo’n 70 m³ water te kunnen versproeien. Dan hopen zij ook te kunnen overgaan tot een commerciële productie, want de boeren in Europa worden steeds afhankelijker van beregening. Alleen al in Nederland wordt jaarlijks 300 miljoen m³ water voor beregening met dieselmotoren opgepompt die daarmee voor zo’n 250.000 ton aan de CO₂-uitstoot bijdragen. En als dat geen argument is, tel dan je duiten want met gebruik van de MIA en VAMIL regelingen valt zo’n zonnewagen binnen 3 jaar terug te verdienen. Wie meer wil weten kijkt maar eens op de website Agriper.nl .

Han Blok