De maximale lengte van zes vissoorten in de Noordzee is met bijna een derde gekrompen in de afgelopen vier decennia. Die ontwikkeling valt samen met de stijging van de watertemperatuur met 1 tot 2 graden Celsius.
Wetenschappers van de Britse University of Aberdeen onderzochten de maximale lengte van schelvis, wijting , haring, pladijs, kever en schol in de afgelopen 38 jaar. Ze stelden vast dat die lengte met tot 29 procent is afgenomen, ondanks grote biologische verschillen tussen de soorten. De resultaten werden gepubliceerd in het tijdschrift Global Change Biology.
"Onze analyse toont aan dat de meerderheid van de onderzochte soorten een synchrone vermindering van hun maximale lengte vertoont" zegt Alan Baudron, hoofdauteur van de studie. "Het interessante is dat dit voorkomt bij een brede waaier aan vissoorten met verschillende eetpatronen, die op verschillende dieptes leven." Een andere studie, Global reductions in seafloor biomass in response to climate change onder leiding van Daniel O. B. Jones, vond soortgelijke effecten op leven op de zeebodem.
"De gelijkmatige vermindering lijkt erop te wijzen dat de gemeenschappelijke factor waar alle soorten mee te maken kregen – stijgende watertemperatuur – op zijn minst gedeeltelijk verantwoordelijk is voor de verminderde lengte", zegt Baudron. "De resultaten stroken ook met het huidige begrip van de fysiologie van de vis. Omdat die koudbloedig is, is het metabolisme afhankelijk van de omgevingstemperatuur."
De wetenschappers pleiten voor meer onderzoek in andere regio's in de wereld, omdat de relatief lichte stijging in de Noordzee al een duidelijk effect blijkt te hebben. "Het is bekend dat de zeetemperaturen ongelijkmatig stijgen in de wereld", licht Baudron toe. "We kunnen veronderstellen dat in regio's met een zeer sterke temperatuurstijging van het water dezelfde effecten voorkomen. Een omvangrijke wereldwijde evaluatie is daarom nodig om de impact op de visbestanden in te schatten."
Bron: IPS
