Terwijl de kritikasters over elkaar heen rollen met het benoemen van de onmogelijkheden in de voornemens van het aanstaande extreem rechtse (jazeker, Martin Bosma) kabinet missen ze een belangrijke strategische mogelijkheid: is dit regeerakkoord bedoeld om te mislukken?
Mislukken als doel, het zou zomaar een Chinees strategeem kunnen zijn. Van Geert Wilders kun je veel vinden, maar met zijn strategisch inzicht is weinig mis. Het opeenstapelen van voornemens en plannen die stuk voor stuk kansloos zijn kan dan ook bijna geen toeval zijn. Het rookgordijn van een radicaal andere aanpak heeft misschien de overige deelnemende partijen aan de coalitie het zicht op de realiteit ontnomen, verblind als ze zijn door het tegenlicht van de macht. Maar zoveel onmogelijkheden opstapelen in één regeerplan dat door vrijwel de gezamenlijke pers, een groot deel van het publiek en door veel vakspecialisten op allerlei gebied en niveau wordt neergesabeld kan toch geen toeval zijn.
Als daar een bedoeling achter zit, kan er dat maar één zijn: het snel mislukken van het kabinet en nieuwe verkiezingen, met Geert Wilders als nog grotere winnaar. Want de mislukking zal zonder twijfel te wijten zijn aan de andere coalitiepartners, ondanks de vele handreikingen en compromissen van de PVV, het afzien van het premierschap door Geert himself voorop. Ik hoor hem al zeggen:
Kijk, ik haal er zelfs een premier van links bij om jullie gerust te stellen en zie, hij bakt er niks van.
Als zondebok zou PvdA-mol Ronald Plasterk een ideale kandidaat geweest zijn. Zijn beruchte ijdelheid staat lijnrecht tegenover het vermogen om de wereld objectief te analyseren. Daar wezen zijn columns in nota bene de Telegraaf al langer op. En in een videofragment van jaren geleden is te zien ( op 1:10) dat hij zichzelf al lang voorbestemd vond voor het Torentje, zie de replica op zijn bureau.
Dat feestje is nu voortijdig verstoord, onder meer door een nieuwe aanklacht tegen Plasterk wegens valsheid in geschrifte en economisch delict, bovenop de affaire rond patenten die al langer sleept. Plasterk realiseerde zich -of het werd hem door zijn omgeving duidelijk gemaakt – dat zijn kandidatuur niet te handhaven was en heeft zich teruggetrokken. Een slimme advocaat sneed hier mogelijk Wilders de pas af. Maar let op, de Haagse wandelgangen zijn doorgaans goed gevuld met willige slachtoffers die graag five seconds of fame beleven en daar hun verdere carriere voor in de waagschaal willen stellen. Voor zover ze dat vooruitzicht al hebben. Geert kennende heeft hij wel een lijstje klaarliggen. Hij is niet voor een narcist te vangen.
Het zou zomaar kunnen, een onmogelijk regeerakkoord als snelste weg naar een echt kabinet Wilders 1. We stevenen al af op een migratiecrisis. Aan de niet zo verre horizon doemen ook de ecologische, economische en politieke crises op in Nederland. Van gidsland naar afvalputje van Europa. Met een goed gevulde ijskast, dat wel.
Peter van Vliet
Deze bijdrage is aangepast naar aanleiding van het intrekken van de kandidatuur voor MP door Ronald Plasterk op 20 mei 2024