De klimaatverandering is niet gestopt door COVID19. De concentraties van broeikasgassen in de atmosfeer zijn op recordhoogte en blijven stijgen. Actuele emissies gaan al weer in de richting van niveaus van voor de crisis. De wereld maakt zijn warmste vijf jaar ooit mee - een trend die zich waarschijnlijk zal voortzetten. Zo halen we de overeengekomen doelstellingen om de wereldwijde temperatuurstijging ruim onder 2 ° C of 1,5 ° C te houden met geen mogelijkheid.
Dit is de uitkomst van een nieuw rapport van toonaangevende wetenschappelijke organisaties, die samenwerken in United in Science 2020. Het benadrukt de toenemende en onomkeerbare gevolgen van klimaatverandering, die van invloed zijn op gletsjers, oceanen, de natuur, economieën en menselijke levensomstandigheden. Het rapport laat ook zien ook hoe COVID-19 ons heeft belemmerd om deze veranderingen te volgen via het wereldwijde observatiesysteem.
“Nooit eerder was het zo duidelijk dat we langdurige, inclusieve, schone transities nodig hebben om de klimaatcrisis aan te pakken en duurzame ontwikkeling te bereiken. We moeten van het herstel van de pandemie een reële kans maken om een betere toekomst op te bouwen ”, aldus VN-secretaris-generaal António Guterres, die het rapport op 9 september presenteerde. "We hebben wetenschap, solidariteit en oplossingen nodig."
Het United in Science 2020-rapport wordt gecoördineerd door de Wereld Meteorologische Organisatie (WMO), met input van het Global Carbon Project, het Intergovernmental Panel on Climate Change, de Intergovernmental Oceanographic Commission van UNESCO, het UN Environment Programme en het UK Met Office. Het presenteert de allernieuwste wetenschappelijke gegevens en bevindingen met betrekking tot klimaatverandering.
“De broeikasgasconcentraties - die al het hoogste niveau in 3 miljoen jaar hebben bereikt - zijn blijven stijgen. Ondertussen hebben grote delen van Siberië in de eerste helft van 2020 een langdurige en opmerkelijke hittegolf meegemaakt, wat zeer onwaarschijnlijk zou zijn geweest zonder antropogene klimaatverandering. En nu wordt 2016–2020 de warmste periode van vijf jaar ooit. Dit rapport laat zien dat de klimaatverandering onverminderd doorgaat ”, aldus WMO secretaris-generaal, professor Petteri Taalas.
Broeikasgasconcentraties in de atmosfeer
Atmosferische CO2-concentraties vertoonden geen tekenen van een piek en zijn blijven stijgen tot nieuwe records. Benchmarkstations in het WMO Global Atmosphere Watch (GAW) -netwerk rapporteerden CO2-concentraties van meer dan 410 delen per miljoen (ppm) tijdens de eerste helft van 2020, met Mauna Loa (Hawaii) en Cape Grim (Tasmanië) op respectievelijk 414,38 ppm en 410,04 ppm in juli 2020, gestegen van 411,74 ppm en 407,83 ppm in juli 2019.
Vermindering van de uitstoot van CO2 in 2020 zal slechts een geringe invloed hebben op de snelheid waarmee de atmosferische concentraties toenemen. Aanhoudende emissiereducties tot netto nul zijn nodig om de klimaatverandering te stabiliseren.
Wereldwijde uitstoot van fossiele CO2
De CO2-uitstoot in 2020 zal naar schatting met 4% tot 7% dalen in 2020 als gevolg van COVID-19. De exacte afname zal afhangen van het voortgaande traject van de pandemie en de reactie van de overheid om deze aan te pakken.
Begin april 2020 daalde de dagelijkse wereldwijde fossiele CO2-uitstoot met een ongekende 17% vergeleken met 2019. Toch waren de emissies nog steeds gelijk aan het niveau van 2006, wat zowel de sterke groei van de afgelopen 15 jaar als de voortdurende afhankelijkheid van fossiele bronnen voor energie bevestigt.
Begin juni 2020 was de wereldwijde dagelijkse fossiele CO2-uitstoot grotendeels teruggekeerd tot 5% onder het niveau van 2019, wat een nieuw record was van 36,7 Gigaton (Gt), 2% meer dan in het begin onderhandelingen over klimaatverandering in 1990.
De wereldwijde methaanemissies door menselijke activiteiten zijn het afgelopen decennium blijven stijgen. De huidige emissies van zowel CO2 als methaan zijn niet compatibel met emissieroutes die in overeenstemming zijn met de doelstellingen van de Overeenkomst van Parijs.
Temperatuur blijft stijgen
De gemiddelde temperatuur op aarde voor 2016-2020 is naar verwachting de warmste 5-jaars periode ooit. Tussen 2016 en 2020 was de omvang van het Arctische zee-ijs elk jaar onder het gemiddelde. In 2016–2019 werd een groter massaverlies door gletsjers geregistreerd dan in alle andere perioden van vijf jaar sinds 1950.
Het wereldgemiddelde zeeniveau stijgt, met een versnelling in de afgelopen decennia als gevolg van het toenemende ijsverlies van de Groenlandse en Antarctische ijskappen, evenals het voortdurende verlies van gletsjermassa en thermische uitzetting van de oceaan. Het tempo van de wereldwijde gemiddelde zeespiegelstijging voor 2006-2015 van 3,6 ± 0,5 mm / jaar is ongekend in de afgelopen eeuw
Verstoring van waarnemingen
De COVID-19-pandemie heeft aanzienlijke gevolgen gehad voor de wereldwijde waarnemingssystemen, die op hun beurt de kwaliteit van voorspellingen en andere weer-, klimaat- en oceaangerelateerde diensten hebben beïnvloed.
De vermindering van vliegtuiggebaseerde waarnemingen met gemiddeld 75% tot 80% in maart en april verslechterde de voorspellingsvaardigheden van weermodellen. Sinds juni is er slechts een licht herstel. Waarnemingen bij handbediende weerstations, vooral in Afrika en Zuid-Amerika, zijn eveneens ernstig verstoord.
In maart 2020 werden bijna alle oceanografische onderzoeksschepen teruggeroepen naar thuishavens. Commerciële schepen zijn niet in staat geweest om essentiële oceaan- en weerobservaties bij te dragen, en oceaanboeien en andere systemen konden niet worden onderhouden. Vier diepgaande oceaanonderzoeken van variabelen zoals koolstof, temperatuur, zoutgehalte en wateralkaliteit, die slechts één keer per decennium werden uitgevoerd, zijn geannuleerd. Oppervlakte-koolstofmetingen van schepen, die ons vertellen over de evolutie van broeikasgassen, stopten ook effectief.
De effecten op de monitoring van klimaatverandering zijn vooral merkbaar op lange termijn. Ze zullen waarschijnlijk meetingen voor de massabalans van gletsjers of de dikte van permafrost beperken. De algehele verstoring van waarnemingen zal leiden tot hiaten in de historische tijdreeksen van essentiële klimaatvariabelen die nodig zijn om klimaateffecten te volgen.
