Toen ik las dat het kritisch rapport van het Nationaal Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) getiteld “Wissels omzetten” op maandag 24 juni jl. verscheen, dacht ik gelijk aan de politieke discussies over eventuele proefboringen naar schaliegas. “Planbureau hekelt kortetermijnvisie kabinetten”, kopte het AD een dag later.
Inderdaad, er wordt biomassa in oude kolencentrales verbrand om aan de milieudoelstellingen van de korte termijn te voldoen, terwijl de investeringen in de ontwikkeling van nieuwe vormen van duurzame energie-opwekking voor de langere termijn sterk achterblijven.
Ook de winning van schaliegas zou helpen om de CO2-reductiedoelstellingen voor de kortere termijn te halen. Daar zwaaide nota bene PvdA-Tweede Kamerlid Jan Vos, die energie en duurzaamheid, ja zelfs innovatie in zijn portefeuille heeft, mee op Twitter. Daarmee wilde hij kennelijk een grote groep van 55 vooraanstaande hoogleraren op het gebied van milieu en duurzaamheid te graze nemen, die in Trouw twee dagen voor het verschijnen van het PBL-rapport een petitie hadden laten publiceren met de boodschap “Schaliegas is niet interessant voor Nederland”.
Bij de winning van Schaliegas worden per boring gigantisch grote hoeveelheden kostbaar zoet water gebruikt en gemengd met chemicaliën die samen met het “fracken” de leisteenlagen aantasten en ecologische schade in de bodem aanrichten. Het is een totaal destructieve methode, waarmee voorstanders kennelijk nog de laatste fossiele resten uit de aardbodem willen verstoken. Moet je kijken wat er de laatste slechts100 jaar allemaal doorheen is gejaagd aan fossiele massa, die over een lange tijdspanne van miljoenen jaren is opgebouwd.
“Nederland – Kennisland” laat zich met eventuele proefboringen naar Schaliegas lelijk in de kaart kijken.
En wat hebben boeren aan die boortorens en die enorme hoeveelheid zware transporten op hun land eraan? Helemaal niets! Sterker nog, zij lijden schade, waarvan slechts een deel voor de korte termijn zal kunnen worden ingeschat. Voor de langere termijn is het onzeker. Maar het is niet ondenkbaar dat residuen van de chemische stoffen die door fracking vrijkomen, in de voedselketen terecht komen. Dan hebben we echt een probleem en zal blijken dat we ten hele gedwaald hebben.
De Wereldbank roept in haar nieuwste rapport over klimaatverandering de internationale gemeenschap op om zo snel mogelijk de subsidies op fossiele brandstoffen af te schaffen. Laten we daar eerst eens mee aan de slag gaan. Dan kunnen we laten zien wat we als kennisland waard zijn.
Door Bertus Buizer www.buizeradvies.nl
