Zeewierfarm kan net zoveel duurzame energie leveren als windmolens
Een nieuwe kant en klare zeewierfarm kan een enorme bijdrage leveren aan het opwekken van duurzame energie(dragers) uit biomassa. Dankzij het gebruik van speciale textiel- matten kan de zeewierteelt vereenvoudigd en de opbrengst fors vergroot worden. Zeewierteelt op het Nederlandse deel van de Noordzee kan volgens Energieonderzoek Centrum Nederland (ECN) net zoveel duurzame energie opleveren als alle windturbines op zee en land bij elkaar opgeteld.
De baanbrekende zeewierfarm is ontwikkeld door een consortium van elf bedrijven binnen het Europese At-Sea project en op drie locaties met succes getest. De rol van ECN was om alle nieuwe technieken en methodes te bundelen in een kant en klaar inzetbare zeewierfarm, die het mogelijk maakt op grote schaal zeewier te telen en te oogsten.
Nu wordt zeewier nog geteeld met behulp van touwen en netten. Met het nieuw ontwikkelde textieldoek, waar de plantjes makkelijk op hechten, wordt het mogelijk op grotere oppervlakten zeewier te kweken. Per textiele mat loopt de opbrengst op tot 2000 kilo nat zeewier. De matten drijven in een constructie van boeien en touwen en kunnen door een vissersboot gemakkelijk uit het water aan boord gehesen worden, om het zeewier vervolgens aan land te oogsten.
,,Deze techniek is de eerste stap naar grootschaligere productie van zeewier. Tot nu toe ging dat in kilo’s, straks gaat dat in tonnen,” stellen André Wortel en Gerard de Jong van ECN ,,De volgende stap is om op zee te kunnen oogsten.” Dankzij de constructie van ECN kunnen de zeewierfarms overal in de Noordzee tussen een en drie meter diepte worden gelegd, van bijvoorbeeld de Noorse fjorden tot de Nederlandse kust.
Zeewier wordt nu op zeer beperkte schaal gebruikt voor de productie van chemicaliën, voedingsstoffen en eiwitten. ECN ziet het als een belangrijke bron van duurzame biomassa, waaruit naast deze chemicaliën, voedingsstoffen en eiwitten ook biobrandstoffen en duurzame energie gewonnen kunnen worden. De bedoeling is dat er door de zeewierfarms genoeg biomassa uit de zee gewonnen wordt om er een fabriek voor co-productie van biobrandstof en hoogwaardige chemicaliën en voedingsstoffen op te laten draaien. Zeewierteelt op minder dan 10 procent van het Nederlandse deel van de Noordzee levert evenveel energie per jaar op als de in het Nationaal Energieakkoord voorgenomen capaciteit voor windenergie op land en zee samen, heeft ECN berekend.
Volgens Wortel en De Jong biedt grootschalige zeewierteelt op zee nog legio andere voordelen. Er wordt geen beslag op land gelegd voor de productie van biomassa en voedingsstoffen en dus vindt er geen verdringingseffect plaats. Door de farms in de nutriëntenpluim van rivieren te leggen neemt het zeewier het teveel aan stikstof en fosfaat op en wordt eutrofiëring tegengegaan. Dit tegengaan is ook bij zalm- en viskwekerijen mogelijk. De vissen zorgen voor bemesting van het zeewier en het zeewier kan weer gebruikt worden in visvoer. Vanwege deze ecologische voordelen en de brede aanpak van de invloed van zeewiercultivatie op het ecosysteem van de zeeën, staan Greenpeace en het Wereld Natuur Fonds positief tegenover het concept.
At-Sea valt binnen het innovatieprogramma van de EU, waarin de komende zeven jaar 80 miljard euro wordt geïnvesteerd in diverse projecten. Vanwege de enorme potentie voor zowel energie- als voedselvoorziening is de zeewierfarm genomineerd als ‘zeer succesvol project’. Inmiddels hebben acht van de elf bedrijven in het consortium het bedrijf At-Sea Technologies opgericht om de nieuwe kant en klare zeewierfarms verder te ontwikkelen en op de markt te brengen.
Meer artikelen uit de categorie: Nieuws
Alvast bedankt - en blijf gezond!
Dat zeewier is heel positief maar te laat. Er zijn 2 problemen. Klimaat verandering en overbevolking. Het eerste lost het 2de op. Binnen 10 jaar hebben we grote droogte en heel veel neerslag. Hierdoor worden een hoop mensen opgeruimd waardoor de luchtvervuiling afneemt.
Ik heb dit bericht al eerder gelezen en er wat aanvullend onderzoek aan gewijd. Ik heb er een artikel over geschreven op mijn eigen weblog http://www.bjmgerard.nl .
Mijn oordeel is dat dit een goede techniek is:
– hij kan veel opbrengen
– zolang het zeewier groeit, vangt het CO2 en produceert het zuurstof
– de opbrengstcijfers zijn gebaseerd op een situatie zonder aanvullende bemesting. Het systeem haalt dus nitraat en fosfaat uit zee. Dat is gunstig (zoals alles binnen zekere grenzen), omdat die voedingsstoffen er vanuit het land inspoelen. Het kan bijvoorbeeld helpen tegen dode zones in zee.
– het heeft geen zoet water nodig
– de cascadering lijkt van nature gunstig uit te vallen: de groene chemie brengt het meest op, voedseltoepassingen daarna het meest, daarna energieproductie en mogelijk (daarover is het verhaal niet duidelijk) restmateriaal dat nog ergens voor te gebruiken is. Vooral de ‘top-toepassingen’, die qua volume klein zijn, zouden rendabel kunnen zijn
Ik zie enkele beperkingen:
– ik zie geen tijdschema. De genoemde opbrengsten vloeien niet voort uit de pilot die aanleiding is geweest voor dit persbericht, maar uit een funderende studie uit 2005. De horizon in die studie is 2040. Met andere woorden: in 2005 werd geprojecteerd dat de grote getallen gerealiseerd zouden kunnen zijn in 2040.
Er staat niet bij welke opbrengsten haalbaar zijn in bijv. 2020 en 2023, de ijkjaren uit het Energieakkoord.
– er staat geen financiele paragraaf bij. Nu wil ik niet eisen dat het proces bij de huidige elektriciteitsoprijzen rendabel moet zijn, want dat zijn andere duurzame energievormen ook niet. Maar ik zou toch wel graag een indicatie hebben, bijv. hoe dit ingepast zouy kunnen worden in de SDE+ regeling.
Natuurlijk kost het hele proces van oogsten t/m verwerking ook arbeid en dus energie. De kunst is inderdaad om die energie zo laag mogelijk (= efficiëntie zo groot mogelijk) te houden door korte lijntjes van zee tot verwerking en consumptie. Verder is het een kwestie van kringloop van CO2 en mineralen. Wat overigens wel de vraag openlaat wat het effect is van een echt grootschalige zeewierteelt op de ecologie van de Noordzee: welke soorten planten en dieren profiteren en welke verdwijnen? Daar lees ik hier niets over.
harry zeewier geeft zuurstof en is co2 neutraal dit is beter dan het verbranden van steenkool, gas, er kan veel gebruikt worden en van het rest afval kan energie opgewekt worden beter vind ik dat er bomen voor gekapt word, dit met zonnepanelen en windmolens kunnen in de toekomst zo bie zo kerncentrales weg vind het stom dat hiervan in bv Engeland nog nieuwe kerncentrales word gebouwd, en kolen centrales kunnen weg deze zijn heel milieu onvriendelijk. zelf heb ik 45 zonnepanelen en gebruik al twee jaar geen gas meer. hopelijk kunnen ze er ook pellets van maken voor pellets kachels.
“Zeewier kan net zoveel energie leveren als wind”
Ja dat kan olie of gas ook….
Zegt me niet zoveel, we dienen minder CO2 uit te stoten( onder meer)
Hoe verhouden zich beide technologieën in hun milieueffect( over hun totale levensduur)( in zuur equivalenten uit te drukken)