Een duurzame onderbroek

Dat het vinden van een duurzame onderbroek een hele onderneming kan zijn, ondervond Suzanne Leijtens. Ze deed er verslag van op haar blog 'De Eendagsactivist'. Iedereen mag meegenieten.

Zat ik een paar maanden geleden nog met mijn handen in het haar (welk kledingmerk is er nog te vertrouwen?!), inmiddels weet deze Abraham wel waar hij zijn geitenwollen sokken haalt. Ja, want na mijn teleurstellende conclusie over de kleding van America Today die ik door de Kledingchecker haalde, ben ik eens echt de wereld van duurzame kleding ingedoken.

Truien, broeken, jassen, schoenen… je kan het zo gek niet bedenken of er is wel een duurzame variant te vinden. En er komen steeds meer kledingmerken bij die mens- en milieuvriendelijk produceren. Een merk als Kuyichi draait al wat langer mee in de duurzame molen, maar kleding van Inti (wol), Netl (katoen en brandnetel!), Alchemist (diverse materialen), Veja (sneakers) en People Tree zijn in korte tijd populair geworden onder de duurzamen. En hoewel de natuurlijke tinten en comfy materialen vooralsnog overheersen in het kledingaanbod, zijn er ook heus trendy items te scoren.

Maar je moet er wel naar op zoek. Zomaar een winkel inlopen is er voor de tot duurzaamheid bekeerde mens niet meer bij. Ideaal is daarom de app die onlangs samen met het boek Talking Dress van Marieke Eyskoot is verschenen. Met de Talking Dress app kun je heel makkelijk de weg vinden in duurzaam Nederland, zowel kleding en accessoires als interieur en eten. Je kunt zoeken op locatie, merk, winkel… you name it. Het leek me een aardig idee om te testen of ik een leuke duurzame outfit kan scoren zonder drie maandsalarissen uit te geven. Ik denk: we beginnen bij de onderbroek. En daar loop ik al meteen vast. Want na een ronde langs een paar duurzame winkels in Amsterdam – Nukuhiva (Haarlemmerstraat), Mhoom (Wibautstraat) en Eerlijk Waar! (Torensteeg) heb ik nog geen onderbroek.

Beter ga ik eerst even online checken waar ik duurzame onderbroeken kan kopen. Bij Charlie + Mary (Gerard Doustraat) verkopen ze hippe kleding en ook lingerie (zie afbeeldingen: hier is niks geitenwollensokkerigs aan). De slipjes gaan alleen pas vanaf 33 euro over te toonbank. Dat is best leuk voor een keer, maar niet vandaag.

In de Talking dress app kun je niet specifiek zoeken op lingerie, dus ik google ‘duurzame onderbroeken’ en nu ben ik warm. Op Watmooi.nl kan ik kiezen uit maar liefst 26 exemplaren van divers pluimage, van een degelijke tent tot een glanzend stringetje met kant. De prijzen lopen uiteen van 10 tot 40 euro. Ik ga uiteindelijk voor dit gezellige roze broekje van Pants for Poverty a 14,95. Online shoppen heeft alleen een nadeel: je kan het niet passen. Ik vraag me dus af of ik ‘m nog kan ruilen, als ie niet lekker zit. Ik bedoel, het blijft toch een onderbroek…

Er is dus genoeg duurzame kleding te vinden, maar daarvoor moet je wel een beetje moeite doen en mag je wel een dikke portemonnee trekken. Nou vraag ik mij af: blijft duurzame kleding iets voor de beter gesitueerde burger? Of zal de massa uiteindelijk ook aan de betere kleding gaan? Maar de massa gaat pas aan de duurzame kleding als die betaalbaarder wordt. En die kleding wordt dan pas weer betaalbaar als de massa ervoor kiest. Want alleen dan is het voor de grote modeketens interessant om duurzame kleding te maken.

Mijn remedie om duurzaam edoch betaalbaar aan een garderobe te komen luidt als volgt: Men kope duurzame kleding, maar met mate, vulle dit aan met items van de tweedehandswinkel, want betaalbaar, en toppe dit af met grootmoeders wollen muts. En alles sal reg kom.

Volgende week ga ik maar weer eens lekker naar de IJhallen. Voor wie dat nog niet kent: ieder eerste weekend van de maand op de NDSM-werf in Amsterdam-Noord vind je de grootste en leukste rommelmarkt van Nederland. En ze hebben heel veel tweedehands kleding. Die eerstehands onderbroek heb ik gelukkig al.

http://eendagsactivist.wordpress.com