De tien duurste klimaatrampen dit jaar hebben samen meer dan 230 miljard dollar aan klimaatschade veroorzaakt. En dat zijn alleen nog maar de verzekerde verliezen: de werkelijke tol aan schade en mensenlevens ligt nog veel hoger. En dit bedrag is al even groot als meer dan tien jaar economische groei voor Nederland.
Het is inmiddels bijna traditie naast de bubbels, beste wensen en muziekklassiekers: het rapport waarin de ngo ChristianAid de top tien opmaakt van de grootste klimaatrampen van het jaar.
Milton, Helene en Yagi
Dat levert dit jaar een lijst met tien klimaatrampen op die miljarden dollars aan verliezen hebben veroorzaakt. Orkaan Milton in de VS staat op nummer 1, met 60 miljard dollar aan verzekerde schade en 25 doden. Orkaan Helene, die in september de VS, Cuba en Mexico trof, is tweede in de rij met 55 miljard dollar en 232 doden.
Geen enkel deel van de wereld bleef gespaard: overstromingen in China veroorzaakten 15,6 miljard aan schade en kosten 315 mensen het leven), cycloon Yagi in Zuidwest-Azië eiste meer dan 800 slachtoffers, en Brazilië kreunde onder enorme overstromingen.
Vind jij goede en onafhankelijke informatie over een duurzame en klimaatveilige toekomst belangrijk? En helpt Duurzaamnieuws.nl je daarmee? Help ons dan als ondersteunend lid. Dank je wel.
Liever eerst een tijdje volgen? Meld je dan aan voor de gratis nieuwsbrief.
Europa is dan weer goed voor drie van de tien duurste rampen: met Storm Boris in Centraal-Europa en de overstromingen in Spanje en Duitsland kosten samen 13,87 miljard dollar en 258 mensenlevens.
Onder de radar
Dat de jaarlijkse top tien wordt samengesteld op basis van de verzekerde financiële kosten geeft wel een sterk vertekend beeld. In rijke landen zijn de eigendommen immers meestal duurder en kunnen meer mensen een verzekering betalen. Enorme rampen in armere regio’s blijven daardoor onder de rader.
Daarbij is bijvoorbeeld cycloon Chido, die de voorbije maand nog het Franse Mayotte verwoestte en vermoedelijk meer dan duizend mensenlevens eiste. En een intense droogte in Colombia zorgde ervoor dat de Amazone-rivier er met 90 procent daalde, en zo de bestaansmiddelen van inheemse volkeren onderuit haalde.
Tegelijk troffen hittegolven 33 miljoen mensen in Bangladesh en verergerden ze de humanitaire crisis in Gaza. In Nigeria, Tsjaad en Niger kregen dan weer meer dan 6,6 miljoen mensen te maken met overstromingen. En in Zuidelijk Afrika trof de ergste droogte in mensenheugenis meer dan 14 miljoen mensen in Zambia, Malawi, Namibië en Zimbabwe.
Politiek
“Het menselijk lijden door de klimaatcrisis is het gevolg van politieke keuzes”, zegt Patrick Watt, ceo van Christian Aid in een reactie. “Er is niets natuurlijks aan de toenemende ernst en frequentie van droogtes, overstromingen en stormen. Rampen worden versterkt door de beslissingen om fossiele brandstoffen te blijven verbranden en de uitstoot te laten stijgen.”
De transitie naar een wereldeconomie op basis van hernieuwbare energiebronnen is inmiddels onvermijdelijk, zegt Watt, maar de vraag is of die snel genoeg zal verlopen.
“Op dit moment is het antwoord daarop: nee. Rijke landen moeten de financiering verstrekken die nodig is om de armste gemeenschappen te helpen zich aan te passen aan de klimaatschade die ze zelf nauwelijks hebben veroorzaakt.”
Kosten van klimaatschade vergelijken
Maar als we (als redactie) de kosten van klimaatrampen vergelijken met economisch resultaat, kun je je afvragen hoe lang die ook door rijke landen nog gedragen kunnen worden. Het bedrag van 230 miljard Euro is bijna een kwart van de omvang van de Nederlandse economie in een jaar. Of meer dan 10 jaar – heel goede – economische groei. De watersnood in centraal Europa in de zomer vernietigde de hele economische groei van het jaar voor dat gebied. Wanneer de werkelijke kosten worden gerekend, ook die van herstel van infrastructuur en de economische verliezen van getroffen bedrijven, kunnen die kosten makkelijk verviervoudigen.
De economische cijfers gaan die schade vervolgens verhullen: de kosten van herstel worden in de volgende jaren opgeteld als economische winst. Als jouw huis instort wordt de staat rijker – door het bouwen van een nieuw huis. Wat die cijfers verhullen is dat het geld dat aan het herbouwen van dat huis moet worden besteed, niet kan worden uitgegeven aan zorg, of onderwijs, of aan bestrijden van klimaatverandering. Economische groei is een illusie. De klimaatschade die ze veroorzaakt is echt.
