Niet alleen Exxon was begin de jaren tachtig al op de hoogte van het verband tussen fossiele brandstoffen en de klimaatverandering. Nieuwe documenten tonen aan dat ook vertegenwoordigers van Texaco, Mobil en Shell weet hadden van het onderzoek.
In oktober bracht de Los Angeles Times aan het licht dat Exxon eind de jaren zeventig al op de hoogte was van de link tussen fossiele brandstoffen en de klimaatverandering, maar die kennis geheim hield. Amper een decennium later nam de oliegigant zelfs het voortouw in een campagne om twijfel te zaaien de klimaatwetenschap. Als gevolg van het artikel opende de staat New York inmiddels een officieel onderzoek naar Exxon.
Maar dat is niet alles: onderzoeksjournalisten van InsideClimate News hebben nu ontdekt dat het American Petroleum Institute (API), de koepel van de Amerikaanse olieindustrie, eind jaren zeventig een werkgroep samenriep om de link tussen olie en de klimaatverandering te bespreken en de nieuwste kennis te delen. In die werkgroep zat niet enkel Exxon, maar ook wetenschappers of vertegenwoordigers van onder meer Mobil, Amoco, Phillips, Texaco, Shell en oliebedrijven die later opgingen in het huidige Chevron.
De API-werkgroep heette aanvankelijk "CO2 and Climate Task Force" maar veranderde in 1980 de naam naar "Climate and Energy Task Force". "We wilden de nieuwste wetenschap bekijken, de implicaties ervan bespreken en kijken waar verbeteringen mogelijk waren om de uitstoot te verminderen", zegt James J. Nelson, de toenmalige directeur van de werkgroep in een gesprek met InsideClimate News.
CO2-probleem
Dat de leden van de werkgroep zich bewust waren van het probleem, blijkt onder meer uit een memo van een Exxon-vertegenwoordiger die verwijst naar achtergronddocument uit 1979. Daarin wordt beschreven hoe de CO2-concentratie in de atmosfeer gestaag toenaam en wanneer de eerste effecten gevoeld zouden worden. Verslagen van de werkgroep spreken ook herhaaldelijk van 'het CO2-probleem'.
Uit het verslag uit 1980 blijkt hoe de werkgroep John A. Laurmann uitnodigde, klimaatwetenschapper aan de gerenommeerde Universiteit van Stanford. Laurmann benadrukte dat de wetenschap nog met onzekerheden kampte, maar herhaalde veschillende keren dat de toename van de CO2-concentratie in de atmosfeer waarschijnlijk te wijten was aan het verbranden van fossiele brandstoffen. Hij voorspelde dat de toenemende concentratie CO2 de gemiddelde temperatuur met met 2,5 graden Celsius zou doen stijgen 2038 met "grote economische consequenties", en tegen 2067 zelfs tot 5 graden met "wereldwijde catastrofale effecten".
Strategie
Uit de analyse van InsideClimate News blijkt hoe de werkgroep begin de jaren tachtig nog naar manieren zocht om het effect teniet te doen of te beperken, en zelfs andere energiebronnen overwoog.
Maar ruimt tien jaar later bleek de houding van het API helemaal omgeslagen: de organisatie sloeg de handen ineen met Exxon en andere oliebedrijven om twijfel te zaaien over de klimaatwetenschap en startte een lobbycampagne tegen strengere uitstootnormen. Met succes: het Kyotoprotocol werd wel nog ondertekend door de Amerikaanse president Clinton, maar raakte nooit geratificeerd in het Amerikaanse Congres.
