We hoorden er al eerder over: 3d geprint voedsel. Nu gaat ook NASA, het Amerikaanse ruimtevaartbedrijf, onderzoek naar 3D voedsel-printers ondersteunen. Anjan Contractor, een werktuigbouwkundig ingenieur van Systems and Materials Research Corporation (SMRC), kreeg $ 125.000 om een "universal food synthesizer prototype" te maken.
3D printen van voedsel maakt het mogelijk dat mensen, en dus ook ook astronauten in de ruimte, zelf gerechten uit basiscomponenten samenstellen. De foodprinter maakt gebruik van elementen zoals suiker, eiwitten, koolhydraten en bouwt ze op als dunne lagen totdat het gerecht klaar is. Een dergelijk proces kan bewaren en bereiden van voedsel in de ruimte vergemakkelijken. Want de poeders die gebruikt worden voor 3D geprint voedsel zijn tot 30 jaar houdbaar, volgens Contractor.
Dat betekent dat er voor veel langere tijd eten mee kan op een ruimtereis en dat er veel minder afval is. 3D geprint voedsel is gebaseerd op poeder, dat weinig plaats inneemt en licht van gewicht is. En met een grotere voedselvoorraad kan de mens steeds verder gaan in de verkenning van het heelal.
Contractor produceerde al 3D-geprinte chocolade. De volgende test op zijn lijst? Pizza. Het deeg wordt in blokken met speciale cartridges geprint op een verwarmingsplaat waarop de pizza wordt gebakken. De tomaat en de kaas volgen ook in poedervorm, die wordt gemengd met water en olie. Of het ook een beetje smaakt moeten we nog even afwachten. Maar als dat goed zit wordt pizzabezorger een uitstervend beroep.