Maurits Groen regelde een Nederlandse uitgave van Jeremy Leggett’s ‘The Winning of the Carbon War’. Marjan Minnesma schreef er een voorwoord voor. Geen engels kunnen lezen is nu ook geen argument meer om het niet te weten: we zijn in oorlog voor het klimaat.
Tussen ‘Een Ongemakkelijke Waarheid’ van Al Gore uit 2006 en ‘De Overwinning; het einde van het fossiele tijdperk’ zitten precies tien jaar. Gore wist klimaatontwrichting (laten we eens ophouden met het gebruiken van het onschuldige ‘klimaatverandering’) voor het eerst op de mondiale politieke agenda te krijgen. En een decennium later kan Jeremy Leggett in dit boek al verslag doen van de grote omwenteling van fossiel naar hernieuwbaar.
De omslag in denken is razendsnel gegaan. Het Parijse Klimaataccoord van 15 december 2015 is daarin een mijlpaal. Voor het eerst in de geschiedenis van de mensheid heeft homo sapiens op basis van wetenschappelijke inzichten, die betrekking hebben op een zeer complexe problematiek, waarvan de schadelijke gevolgen zich grotendeels pas over decennia en later zullen voltrekken en die rechtstreeks het hart raakt van de mondiale economie, een fundamentele beslissing genomen om binnen relatief korte tijd een andere basis, een andere ‘aandrijfmotor’ te zoeken voor de wereldeconomie.
Dat is nogal wat. Talrijke regeringen zijn voor vele tientallen procenten van hun inkomen afhankelijk van de verkoop van en belasting op fossiele energie. En fossiele energiebedrijven behoren tot de grootste ter wereld en hebben de mondiale economie decennia lang gedomineerd. Er zijn dus talrijke en kolossale belangen mee gemoeid.
Des te opmerkelijker dus dat in Parijs alle 195 aanwezige landen hun handtekening onder dat accoord zetten. Dat kan niet alleen uit de noodzaak, maar vooral door de urgentie van het klimaatprobleem worden verklaard. De kosten, in termen van menselijk en maatschappelijk leed, maar zeker ook in geld, worden namelijk immers steeds hoger.
Tal van gezaghebbende stemmen uit het establishment -bankiers, verzekeraars, miltairen- uiten publiekelijk hun grote zorgen. Ze zijn begonnen te ontdekken dat we een mondiale katastrofe over ons afroepen als we nu niet snel en drastisch in actie komen.
Jeremy Leggett, die naast zijn andere belangrijke activiteiten die concreet bijdragen de energietransitie naar duurzaam, als voorzitter van Carbon Tracker sterk bijdraagt aan het besef van de mega-risico’s die fossiele bedrijven (en degenen die daarin investeren!) lopen, doet in dit boek fascinerend verslag van de razendsnelle ontwikkelingen in de afgelopen periode. Als lezer krijg je een ongekend inkijkje achter de schermen van de grote conferenties, ben je bijna getuige van de heftige politieke beraadslagingen, de verhitte gesprekken in boardrooms.
Fascinerend om te lezen -en om vervolgens eens te meer te beseffen: er niet alleen overleg en actie nodig, maar ook tempo. Klimaatontwrichting trekt zich niets aan van onze agenda.