Tientallen geneesmiddelen tegen diabetes, ontsteking en zelfs artritis bij honden doden ook kankercellen. Dat blijkt uit een test van meer dan vierduizend bestaande geneesmiddelen op menselijke kankercellen.
In het verleden is het wel vaker voorgekomen dat bestaande geneesmiddelen een nieuwe functie kregen, maar vaak gebeurde dat per toeval. Het meest bekende voorbeeld is het cardiovasculaire effect van aspirine.
Het Broad-instituut, een samenwerking tussen de prestigieuze universiteiten Harvard en het Massachusetts Institute of Technology (MIT), bouwde daarom een speciale Drug Repurposing Hub. Het centrum bevat een verzameling met meer dan zesduizend geneesmiddelen en heeft specifiek tot doel om nieuwe werkingen te ontdekken en te analyseren.
Artritis en cholesterol
De wetenschappers van het Broad-insituut analyseerden systematisch 4548 van de bestaande geneesmiddelen in de database en bestudeerden het effect op 578 verschillende kankercellen met behulp van DNA-analyse. Dat leverde bijna vijftig geneesmiddelen op die bepaalde kankercellen doodden en andere ongemoeid lieten. Het gaat onder meer om medicijnen tegen diabetes, hoge cholesterol, ontstekingsremmers en zelfs een middel tegen artritis bij honden.
Vind jij goede en onafhankelijke informatie over een duurzame en klimaatveilige toekomst belangrijk? En helpt Duurzaamnieuws.nl je daarmee? Help ons dan als ondersteunend lid. Dank je wel.
Liever eerst een tijdje volgen? Meld je dan aan voor de gratis nieuwsbrief.
“We dachten dat we al geluk zouden hebben als we één bestanddeel vonden met anti-kankereigenschappen, en we waren verrast er zo veel te vinden”, zegt Todd Golub, een van de auteurs van de studie.
Nieuwe mechanismen
De studie in Nature Cancer is vooral veelbelovend omdat de “nieuwe” geneesmiddelen soms een tot nog toe onbekende werking hebben tegen kanker. Die ontdekking kan veelbelovend zijn in de zoektocht naar kankermedicijnen.
“De meeste bestaande kankergeneesmiddelen blokkeren proteïnes, maar we ontdekten dat sommige bestanddelen ook via andere mechanismen werken”, zegt Steven Corsello, oncoloog en hoofdauteur van de studie. “De genoomkenmerken geven ons enkele initiële hypotheses over hoe de middelen mogelijk werken, die we verder kunnen bestuderen in het lab. Het geeft ons een startpunt om nieuwe therapieën te ontwikkelen.”
