In oktober 2018 bestond Bitcoin 10 jaar. Of toch indien we de publicatie van Satoshi Nakamoto zijn(?) whitepaper als geboortemoment bestempelen. Ter ere van deze tiende verjaardag kwamen verschillende media toen met onderzoeksrapporten naar buiten.
Zo kopte men bijvoorbeeld dat de totale energieverbruik door miners ongeveer 73,1 TWh bedroeg. En zo leek Bitcoin wel heel gevaarlijk te zijn voor ons klimaat. Toch blijkt het nu lang niet zo dramatisch te zijn. Dat heeft een nieuw onderzoek bewezen.
Miners gebruiken voornamelijk duurzame energie
Dat is althans wat een nieuw onderzoek nu aantoont. Bijna 78% van alle miners zouden immers duurzame energie gebruiken. Natuurlijk blijft er dus wel degelijk sprake van een Co2-uitstoot, maar toch is het cijfer op zijn zachtst gezegd opvallend. Andere sectoren moeten het immers met een gemiddeld percentage doen dat toch zo’n 60% lager ligt. Hierdoor behoort de Bitcoinsector eigenlijk tot de duurzaamste sectoren ter wereld.
In de praktijk blijkt het uiteraard voornamelijk te maken te hebben met praktische beslommeringen. Zo is het minen van Bitcoins heel energieverslindend en daardoor lang niet meer zo interessant indien we gewoon de elektriciteit van het net halen. Dat is overigens ook de reden waarom velen overstappen naar nieuwe verdienmodellen en Bitcoin Robots zoals Bitcoin Trader de markt domineren.
Vind jij goede en onafhankelijke informatie over een duurzame en klimaatveilige toekomst belangrijk? En helpt Duurzaamnieuws.nl je daarmee? Help ons dan met een donatie. Dank je wel.
Liever eerst een tijdje volgen? Meld je dan aan voor de gratis nieuwsbrief.
Toch heeft lang niet iedereen het minen opgegeven. Voor zij die zonnepanelen bezitten is het op een zonnige zomerdag immers een ideale manier om geld te genereren. Een succesformule want ook miningbedrijven passen het intussen toe. Zij het dan wel op een iets andere manier…
Correlatie tussen duurzame energie en miningbedrijven
Grote miningbedrijven passen eigenlijk net dezelfde redenering toe als de kleine miners: ze trachten de energiekosten te beperken. Dit doen ze enerzijds door zich te vestigen op plaatsen waar het koud is. Denk bijvoorbeeld aan Noord-Amerika, IJsland en Noord-China. Omdat de temperaturen er lager liggen moet men immers niet investeren in koeling, waardoor de energiekosten afnemen en ze de winsten maximaliseren. Dat is nu eenmaal hoe economie werkt. Toch is er nog een andere belangrijke reden waarom ze zich daar vestigen: de energieprijs.
In deze gebieden is de energieprijs immers heel beperkt. En dat heeft alles te maken met de duurzaamheid ervan. Miningbedrijven nemen immers energie af aan variabele prijzen. Op piekmomenten wordt het zelfs zo gek dat ze geld krijgen omdat ze er energie verbruiken. Een tactiek die overigens ook door de grote Nederlandse staalbedrijven wordt toegepast. Energiecentrales laten zich bij overproductie immers niet zo eenvoudig uitschakelen en dan is het goedkoper om afnemers te belonen. Niet produceren maar de machines laten draaien, brengt dan geld op.
Eenzelfde fenomeen herkennen we ook bij duurzame energie. De zon of de wind uitschakelen kan niet. Enter: goedkope stroom. Ook hier stelde het onderzoek een logische correlatie vast tussen het aantal miningbedrijven en de hoeveelheid duurzame energie. Andermaal heeft het uiteraard voornamelijk te maken met de betaalbaarheid en het economisch model.
Miningbedrijven stimuleren ontwikkeling duurzame energie
Miningbedrijven helpen de opwekking van duurzame energie in stand te houden door overproductie op te vangen. Anderzijds investeren ze ook zelf in duurzame energie, waardoor ze eigenlijk de sector stimuleren. In de betrokken gebieden is er niet voor niets een snellere stijging van de opwekking van duurzame energie merkbaar.
Niemand weet hoe lang de miningbedrijven er zullen blijven bestaan. Maar wat wel vaststaat is dat als ze zouden verdwijnen, de regio achterblijft met heel wat duurzame infrastructuur. Waarschijnlijk meer dan voldoende om een ruimere populatie van duurzame energie te voorzien. Bedankt,Satoshi.
