Opvallend nieuws van de week bekeken door de duurzame bril van de hoofdredacteur van Duurzaamnieuws.nl, Peter van Vliet.
Maandag: Niet mijn stad
Londen werd ironisch al wel Moskou aan de Thames genoemd vanwege het grote aantal Russische biljonairs die er verblijven. Na de kroning van Charles III heeft de bijnaam een extra dimensie gekregen door het hardhandige optreden van de politie tegen demonstranten die zich tegen de monarchie uitten. “Not my king” roepen mocht niet en werd beantwoord met arrestatie wegens “samenzwering om openbare overlast te veroorzaken”. Als reactie op de publieke druk maakte de MET, de politie van de Engelse hoofdstad, excuses aan de leider van Republic, de vreedzame protestorganisatie tegen de monarchie. Maar het beeld past in een zorgelijke trend van steeds harder politie-optreden tegen protesten in Europa en de VS. Niet mijn systeem.
Dinsdag: Hoop vervliegt als methaan
De methaanuitstoot in Turkmenistan gaat door het dak, en geen hond die het iets uitmaakt in de regering aldaar. Ook de klant lijkt er niet wakker van te liggen. Die klant is China, en de Turkmenen zijn hun grootste gasleverancier. Chinese klimaatbeloften moeten blijkbaar met een wolkje methaan worden genomen. En de laatste sprankjes hoop op het enigszins in de hand houden van klimaatverandering vervliegen zo net zo snel als het methaan zich in de lucht verspreidt.
Woensdag: Halve kennis is niet genoeg
Was Nederland al bekend om haar zesjescultuur, het kan allemaal nog een tandje minder. Ook met halve studiepunten mogen studenten verder het wetenschappelijke leven in. Dat voorstel wordt nota bene gesteund door een van onze slimste wetenschappers, Robbert Dijkgraaf. Maar in een wereld die steeds complexer wordt en waar de problemen met de snelheid van het licht in omvang en aantal toenemen, hebben we vooral slimme doorzetters nodig, geen halfzachte feestbeesten die bij het eerste stress-signaal al overspannen raken. Maar ja, als feeststudenten in de meerderheid zijn en ze een belangrijke groep nieuwe stemmers voor teloorgaande politieke zwabberpartijen vormen, dan is de conclusie snel getrokken. Ook door slimme wetenschappers die in de politiek zijn gegaan.
Donderdag: Journalistiek van elastiek
Kun je een live tv-show voorstellen waarin een pathetische leugenaar een uur lang vrij spel krijgt om aperte onwaarheden en samenzweringstheorieën te verkondigen? CNN deed het met Donald Trump en ondergraaft daarmee verder wat er nog van haar ooit zo betrouwbare imago over is. De kritiek, nota bene op de eigen website, liegt er daarentegen niet om. De gewetensvraag is hoever je journalistieke principes kunt oprekken om wederhoor toe te passen over tegengestelde meningen. Mijn elastiek is hier geknapt: een mening is een opvatting in een discussie. Leugens zijn gewoon leugens en behoren niet in de media te worden uitvergroot. Zeker niet als ze afkomstig zijn van een potentiële presidentskandidaat die de samenleving en het planetaire ecosysteem wil ontwrichten.
Vrijdag: Climate killing fields
Dat Twitter het wilde westen van de social media is geworden is geen nieuws. Dat die ontwikkeling grote gevolgen kan hebben voor de steun voor klimaatmaatregelen is daar een direct gevolg van. Klimaatwetenschappers worden er door klimaatsceptici en complotdenkers in een klopjacht opgejaagd als vrij wild. In The Guardian doen enkele verslag van hun ervaringen van belediging en misbruik op het podium, die hand over hand toenemen en waartegen niets wordt ondernomen. Die gaan zover dat verschillende wetenschappers al klagen over mentale problemen omdat de psychische druk van de veelal persoonlijke en georganiseerde aanvallen niet vol te houden is.
Een aflevering gemist? Hier vind je het overzicht.
