Ruim twee jaar geleden richtten vijf Groningse akkerbouwers en een landbouwkundige de stichting aGroFuture op. Het doel was om nieuwe methoden en technologieën te ontwikkelen die kunnen bijdragen aan een zo duurzaam en efficiënt mogelijke bedrijfsvoering, niet alleen voor zichzelf maar voor de hele landbouwsector. Die bereidheid om te investeren in innovatie heeft de Groningse stichting in rap tempo tot een autoriteit gemaakt op het gebied van precisielandbouw.
‘We waren alle zes al zo’n tien jaar betrokken bij andere precisielandbouwprojecten, maar dat leverde naar onze mening veel te weinig op’, zo verklaart Derk Gesink, akkerbouwer te Mensingeweer, de oprichting van aGroFuture. ‘Je merkte gewoon dat de deelnemende boeren het wel interessant vonden, maar dat er na al die jaren bij sommigen toch een zekere vermoeidheid begon op te treden en dat niet iedereen bereid was om echt te investeren in innovatie. Om ervoor te zorgen dat alle kennis die door de jaren heen was vergaard niet helemaal verloren zou gaan, hebben we toen besloten aGroFuture op te richten.’
De eerste actie van het zestal was natuurlijk het spekken van de kas. Gesink: ‘We hebben wat gezamenlijk startkapitaal gestort en vervolgens per bedrijf het nodige geïnvesteerd in materialen en software. Daarbij konden we gelukkig rekenen op steun van een aantal externe partijen. Het scheelt natuurlijk dat we dit niet puur en alleen voor onszelf doen, maar dat we onze bevindingen delen met de hele sector.’ Daarna konden de eerste onderzoeken van start.
Sensoren, meer sensoren
In alle aGroFuture-projecten die sindsdien zijn ondernomen, spelen sensoren een zeer belangrijke rol. ‘Daarmee kunnen we de groei van onze gewassen heel precies bijhouden’, aldus Gesink, ‘en relaties leggen met bijvoorbeeld de bodemsamenstelling. Op basis daarvan kunnen we besluiten of we ergens bijvoorbeeld meer of juist minder moeten bemesten of sproeien. Met behulp van een heel precieze locatiebepaling op de trekker of het werktuig kunnen we de bewerking dan heel gericht uitvoeren. Dat scheelt tijd en geld en is natuurlijk ook nog eens beter voor het milieu.’
Om de sensoren op die plaatsen te krijgen, waar ze hun werk het beste kunnen doen, heeft aGroFuture opvallende methoden. Zo is er de landbouwdrone die aGroFuture in eigen beheer heeft en waarmee zeer nauwkeurige gewasopnames kunnen worden gemaakt. Daarnaast worden er verschillende soorten sensoren op de spuitmachines en op de trekker gebruikt en start er binnenkort een proef met sensoren die het vochtgehalte op verschillende dieptes in de bodem registreren.
Proeftuin 5G
‘Momenteel zijn we vooral veel bezig met de connectiviteit van de sensoren’, zo legt secretaris Marleen Lamain uit. ‘Wat dat betreft komt het natuurlijk geweldig van pas dat Noord-Groningen sinds kort een proeftuin voor 5G is. Met ultrasnel mobiel internet wordt er straks nog veel meer mogelijk. Zo wordt er momenteel door verschillende partijen gewerkt aan de ‘Smart Potato’, een op een aardappel lijkend apparaatje dat in het voorjaar met de andere piepers de grond in gaat en daar de groeiomstandigheden monitort. 5G vraagt zo weinig energie dat een minuscuul batterijtje volstaat om de Smart Potato niet alleen data te laten verzamelen, maar die data ook te verzenden wanneer en waarheen je maar wilt. Dat zorgt natuurlijk voor nog veel meer efficiency.’
Ondertussen worden de resultaten die op de vijf Groningse akkerbouwbedrijven worden behaald, op de voet gevolgd in de landbouwsector en vervult aGroFuture steeds meer een voortrekkersrol. ‘We merken dat we steeds vaker gevraagd worden om onze ervaringen te delen’, zegt Gesink, terwijl hij samen met Lamain op weg is naar weer een expertmeeting over precisielandbouw. ‘Dat doen we natuurlijk met alle plezier, maar we blijven natuurlijk ook gewoon akkerbouwers met een eigen bedrijf. Gelukkig weten we de taken onderling goed te verdelen en is er tot nu altijd wel iemand van ons die een praatje kan houden. Uiteindelijk doen we al die kennis ook op om het met onze vakgenoten te delen.’
Bron: economie.groningen.nl
Dank je Tjara voor de moeite deze zinnige vragen en opmerkingen eens op een rijtje te zetten. Ik ben het helemaal met je eens.
Als ik, permacultuur-aanhanger, zo’n artikel lees, vraag ik me meteen af…
1.wat doet dit met de grond eronder? Monoculturen zijn sowieso slecht…
2.waar bemest men dan mee?…is dat biologisch of nog steeds kunstmest of..
3.wat zijn de kosten?..en wat doen die met het milieu en soc.omgeving…moeten onderdelen uit Verweggistan komen..hoeveel banen levert dit af of op…???
4.wat voor zaden zijn er gebruikt?…Monsanto of…
5.5G…Servers kosten ons steeds meer energie…dus des te meer en sneller vermogen…des te meer onduurzaamheid…
6….wat is de afschrijving van ineens verouderde landbouwvoertuigen?…mensen?…
7…..
Nou ja, zo pieker ik dus verder en ben steeds sceptischer over dit soort ‘gadget’landbouw.
Dat wil niet zeggen dat ik tegen vernieuwing ben, absoluut niet. Maar vernieuwing betekent absoluut niet altijd vooruitgang of beter tegen milieuschade of duurzamer…heb ik inmiddels al lang lang geleerd en ervaren…
Er is berekend…dat er nog voor 60 jaar landbouwgrond beschikbaar is…wereldwijd..
dus dat er iets zal moeten gebeuren is meer dan duidelijk mag ik hopen..
*Er zou een apart orgaan moeten komen wat de snel schaarsere gronden wettelijk gaat beschermen!
*Verschillende landbouwmethodes zouden, lobbyvrij!, naast elkaar gelegd moeten worden..en gedegen onderzocht wat waar, onder welke omstandigheden de beste oplossing is.
*Het taboe op overbevolking per gisteren opgeheven en belasting heffen per geboren mens of koe of welk (huis) dier dan ook. Footprint-belasting…
letterlijk en figuurlijk.
*Uitkeringen zijn steeds minder gelden voor..dus geef uitkeringsgerechtigden een lapje grond ter beschikking. Gezond uit eigen grond eten…schept ook meer sociale contact kansen. Beweging etc.
*ontwikkel iets waarmee iedere voetprint terug te herleiden is…niks kerstdiner met kiloknallers of 100 km leasebakrijden om biogroente te halen..(het gebeurt..ik zweer het! En ze zijn er tot op het bot van overtuigd dat ze duurzaam bezig zijn…!!!).
Hoezo superfoods uit Verweggistan, als duurzaam durven aanmerken…een lekkere bio-appel is net zo gezond én welduurzaam!
En zo zijn er zo véél véél manieren om duurzaam te leven en de mensen die dat niet willen ervoor te laten betalen…heel dik! Want zij benadelen immers ook de mensen die het wel doen en ervoor over hebben in te binden uit onze zeer hedonistische levensstijl in dit Westen…dit zgn. beschaafde Westen…