Er is iets mis met de klimaatdoelen. Iedereen heeft het erover, maar we halen ze steeds maar niet. Het klimaat trekt zich namelijk helemaal niets aan van onze doelen, dat reageert alleen maar op wat we er zelf in stoppen. En dat houdt maar niet op, omdat we niet op de doelen reageren.

Ecomodernisten beweren dat milieuproblemen voor het grootste deel technisch oplosbaar zijn en we daarom onze leefstijl amper hoeven aan te passen en ons kunnen blijven wentelen in al onze materiële verworvenheden.

Root cause analysis, ontbreekt te veel in hoe we crises aanpakken. Vaak komt dat door vertroebeling van het probleem. Er zijn allerlei ideeën, ideologieën, belangen(groepen), experts op deelgebieden, drukke agenda’s en vooral grote ego’s.

Duurzaamheid en de aanpak van klimaatverandering kunnen niet zonder de cloud en data-infrastructuur. De digitale wereld is net zo belangrijk als de materiële wereld. En digitale duurzaamheid dus ook. De impact is enorm.

De natuurcijfers van het CBS spelen een belangrijke rol in allerlei maatschappelijk discussies, zoals die over stikstof en biodiversiteit. Ook zijn ze onmisbaar voor de verplichte rapportages aan de Europese Unie.

Het grote project om CO2 onder de Noordzee op te slaan, Porthos, mag doorgaan van de Raad van State. Daar zijn veel partijen blij mee, omdat anders de klimaatdoelen niet zouden worden gehaald. Maar is dat wel zo?

Terwijl water en vuur over steeds meer plaatsen in de wereld neerdalen en de samenleving geselen, gijzelt de klimaatbeweging zichzelf in een verlammende verdeeldheid.

Klimaatbescherming is klassenstrijd geworden. Extreem rechtse klimaatsceptici misbruiken dat argument nu om maatregelen te saboteren, want een 'woke' elite legt arbeiders en middenklasse onbetaalbare maatregelen op die alleen voor rijke kapitalisten haalbaar zijn.

Het valt niet mee om erachter te komen hoeveel de bijdrage van de industrie aan de totale uitstoot van broeikasgassen nu precies is. Niet dat er geen cijfers zijn te vinden, maar ze zijn vaak tegenstrijdig, verouderd of gebaseerd op verschillende definities van industriële activiteit.

Naarmate de transitie naar duurzame energie en de elektrificatie van vervoer en verwarming voortschrijdt, komen we dichter bij een nieuw probleem: energieopslag. Ons fluctuerend gebruik spoort namelijk niet met de wisselvalligheid van stroomproductie uit wind en zon. 

De VVD is de grootste partij omdat de rijkste Nederlanders zich daarbij thuis voelen en zich niet intern laten verdelen en opsplitsen.

De fossiele brandstofindustrie heeft miljarden uitgegeven om het publiek voor zich te winnen. De milieubeweging kan daar veel van leren, zegt Jonathan Freedland in The Guardian.

Na een verslavende periode van vooruitgang valt de wereld zowel ecologisch en sociaal uit elkaar. Dat is het gevolg van verschillende, elkaar versterkende crises. Dat proces heeft nu een naam: polycrisis.

Het is zaak om klaar te zijn voor de gevolgen van klimaatverandering die nu al merkbaar zijn, zoals droogte en overvloedige regen. Zeker in de tuin.

Duurzaam barbecueën. Laten we de cijfers er bij pakken: zou je gas of houtskool moeten gebruiken? En hoe maakt die keuze uit ten opzichte van wat je op de barbecue doet?