
Op popfesivals bleken fuivers er vlotjes acht euro voor neer te tellen. Ook neemt het rijtje etablissementen dat de burger serveert, snel toe. In december was dat nog Restaurant Stedelijk, de eetgelegenheid van het Stedelijk Museum Amsterdam. “De burger is gezond maar vooral heel erg lekker. En duurzaam. Daarom doopten we ‘m de ‘Goed Gevoel’-burger”, klinkt het.
Kulsdom en Kreischer hebben ook contacten met de Zeewierderij, een kweekfaciliteit van Wageningen UR. Onderzoeker Willem Brandenburg: “Om in 2050 negen miljard mensen te voeden, zijn alternatieven nodig voor de huidige landbouwproductie op land. Die kan moeilijk uitbreiden vanwege de druk op het milieu en andere claims op land.”
De teelt van zeewier vraagt geen zoet water. En: het is een primaire eiwitbron, wat een lagere ecologische voetafdruk impliceert dan vee en vis die zelf primaire (of zelfs secundaire) eiwitbronnen eten. Ook wordt eraan gedacht voor de kweek gebruik te maken van al bestaande platforms in zee, zoals deze voor windmolens: een dergelijke combinatie van functies zou duurzamer zijn.
Zeewierproductie vindt tot nog toe vooral plaats in Zuidoost Azië. Maar met name in China is de productie niet duurzaam, omdat dierlijke mest in zee wordt gebracht om te bemesten. “Onze teelt onderscheidt zich door duurzaamheid», zegt Brandenburg. Gelukkig maar, want anders zou de zeewierburger allicht snel een ‘Slecht Gevoel’-burger worden.
Dit artikel verscheen eerder op Argusactueel.be
Blijf op de hoogte met de nieuwsbrief. Meld je hier aan.
( Je kunt ons ook steunen door lid te worden of te doneren )

