De Europese Commissie werkte samen met de olie- en gaslobby tijdens onderhandelingen over het transatlantische handelsverdrag TTIP. Dat blijkt uit documenten waar de Britse krant The Guardian beslag op kon leggen.
Tijdens een vergadering in september 2013 gaven EU-ambtenaren een briefing aan grote olie- en gasbedrijven, waaronder Shell, BP en ExxonMobil. Uit het verslag, dat de krant kon inkijken, blijkt hoe de Europese ambtenaren de oliesector om "concrete input" vragen voor de ontwerptekst Energie en Grondstoffen in het TTIP.
Volgens The Guardian werden de contacten tussen de EU en de olielobby frequenter en intenser in 2014, naarmate de TTIP-onderhandelingen vorderden. De krant verwijst naar een interne nota uit april 2014 over interesse van industriekoepel BusinessEurope voor de inhoud van de onderhandelingen. "BE is ook geïnteresseerd in mogelijke gesprekspartners in Washington op de ministeries van Buitenlandse Zaken en Energie", stelt de memo. "We zullen dit opvolgen door ze enkele handige contacten in Washington door te geven."
Schokkend
"Dit biedt een nieuwe blik op de schaal van collusie tussen de Europese Commissie en de multinationals die TTIP willen gebruiken als manier om de Amerikaanse uitvoer van fossiele brandstoffen aan te zwengelen", zegt John Hilary van de armoede-organisatie War on Want in The Guardian. "De commissie laat oliegiganten toe om zelf een voorstel voor het energiehoofdstuk van TTIP op te stellen, in hun voordeel."
De documenten leggen een schokkende symbiose bloot tussen industriegroepen en de commissie, zegt ook Ska Keller, Europarlementariër voor de Groenen. Ze vraagt zich af wie nu de Europese wetsvoorstellen schrijft. "Het lijkt erop dat dat grote bedrijven zijn die enkel met winst rekening houden. De commissie moet stoppen de uitvoerende arm van de industrielobby zijn."
De industriekoepel Fuels Europe ziet geen probleem in de samenwerking. Om dergelijke complexe thema's te behandelen, moet de EU erg goed geïnformeerd zijn, zegt de koepel, en die expertise is vooral in de industrie te vinden. Het is bijgevolg logisch dat er samenwerking is.
Lobbyisten
Het is niet de eerste keer dat de commissie in opspraak komt door de intensieve contacten met de olielobby. Begin deze maand nog bleek uit een rapport van het Corporatie Europe Observatory (CEO) dat traditionele energiebedrijven veel beter toegang hebben tot de commissarissen voor Klimaat en Energie.
Het CEO analyseerde de agenda's van Miguel Arias Cañete, commissaris voor Klimaat en Energie, en van Maroš Šefčovič, vice-president voor Energie-Unie. Van de 516 vergaderingen waren er 413 met lobbyisten van de traditionele energiebedrijven en de industrie (80 procent). Amper 79 ontmoetingen waren er met maatschappelijke organisaties en duurzame energiebedrijven. De lobbyisten van oliemaatschappij BP en energiebedrijf E.ON. kregen elk vijftien ontmoetingen, gevolgd door Statoil, Shell, Engie en Iberdrola.
Leg dit eens naast het inzicht dat de olieindustrie de komende decennia triljarden aan inkomst zou kwijt raken door de energie-omslag. Deze olie-moguls zullen geen moment wroeging hebben om, als TTIP doorgaat, deze ‘verliezen’ via de TTIP-achterdeur uit de begrotingen van de EU-landen en de VS te pakken. Ondanks de exorbitante winsten die al in hun zakken zitten, met minder belasting dan kleine burgers en bedrijven betalen, wat tot nu toe altijd gerechtvaardigd werd met het feit dat men nou eenmaal het ‘bedrijfsrisico’ moest dragen. Nu het er op aan komt als een echte stoere man je verlies te nemen, zullen ze niet schromen om daar toch onze belasting voor te gebruiken. Terwijl we die juist zelf hard nodig hebben om een duurzame en socialere maatschappij te stichten….
De beslissingen zijn allang genomen achter de schermen. De burger maakt geen enkele kans om dit nog te pareren. De burger maakt sowieso geen enkele kans als het gaat om het belang van een multinational. De EU is een dictatuur zoals een wolf in schaapskleren. maar dan in dienst van de multinationals en banken.
En heel langzaam begint het besef te komen dat we er met zijn allen zijn ingetuind.
De enige manier om je land terug te krijgen is een ongekende revolutie tegen de banken, multinationals en vooral tegen de heersende elite die niet uw belang dienen. Een franse revolutie in het kwadraat. Maar dat zie ik niet zo snel gebeuren.
Dictatuur is de nieuwe democratie. Je mag je eigen dictators kiezen. Hoera…