Drones verzamelen enorme hoeveelheid informatie over bossen

Onderzoekers uit Brazilië en de Verenigde Staten ontwikkelden samen een drone met driedimensionele laserscansystemen. Die kunnen kaarten met hoge resolutie produceren en in eenzelfde zone honderden beelden met verschillende golflengten verzamelen.

De resultaten worden in juli gepubliceerd in het International Journal of Applied Earth Observation and Geoinformation.

Houtbiomassa

De onderzoekers testten de nieuwe technologie, GatorEye genaamd, in een bosherstelproject met gemengde boomsoorten in het zuidoosten van Brazilië. Daar slaagden ze erin verschillende soorten bosgegevens te verzamelen en te verwerken en twee van de belangrijkste variabelen te berekenen die worden gebruikt om de structuur van bossen te evalueren: de hoogte van het bladerdak en de houtbiomassa.

Deze ecologische indicatoren houden verband met de afname van invasieve plantensoorten die een verstoorde zone koloniseren, en ook met de toename van andere soorten die essentieel zijn voor de ontwikkeling van tropische bossen.

Van cruciaal belang

Dergelijke informatie is van cruciaal belang voor de ontwikkeling van nieuwe bosherstelprogramma's en ook om het succes van lopende projecten te evalueren.

“Deze gegevens dienen ook om onderzoekers te helpen herbebossingsprojecten te verbeteren: ze maken de toename van de inheemse vegetatie mogelijk en ook het herstel van ecologische processen en milieudiensten die eertijds in deze bossen zijn ontstaan”, zegt Ramón Felipe Bicudo da Silva, bioloog bij het Centrum voor Milieuonderzoek van de Universiteit van Campiñas (die zelf niet deelnam aan de ontwikkeling van het systeem).

Te duur

Gegevens over de structuur van een bos dat hersteld wordt, worden meestal verzameld op het terrein zelf. Deze methode is duur en moeilijk toe te passen in zeer grote gebieden, omdat ze operationeel beperkt is.

Soms lossen onderzoekers dat op door vliegtuigen te gebruiken die zijn uitgerust met driedimensionele laserscansystemen waarmee ze in één enkele vlucht grote delen van het bos kunnen bestrijken. Maar dat is te duur, en bovendien hangen de onderzoekers af van de vliegtuigbedrijven, zegt Danilo Alves de Almeida, bosbouwingenieur aan de Luiz de Queiroz-landbouwschool van de Universiteit van São Paulo, en hoofdauteur van het onderzoek.

Enorm toepassingspotentieel

"De resultaten van de studie hebben een enorm toepassingspotentieel en kunnen beleidsmakers helpen bij de ontwikkeling van hun openbare milieubeleid”, zegt Ricardo Ribeiro Rodrigues, expert bosherstel aan het Luiz de Queiroz-landbouwschool (die evenmin deelnam aan de ontwikkeling van de nieuwe technologie).

"Natuurlijk moet je nog steeds onderzoek doen op het terrein”, zegt hij. "Maar deze nieuwe methode stelt ons echter in staat om veldgegevens te extrapoleren naar grotere schalen, waardoor de nauwkeurigheid van monitoring- en herstelstrategieën wordt gegarandeerd.”

Het gaat om een innovatieve methode, die betrouwbaar is en methodologisch haalbaar lijkt, zegt Bicudo. Maar meer studies zijn nodig om ook de economische haalbaarheid te onderzoeken.

"Als dit economisch levensvatbaar is en voldoende geografische dekkingscapaciteit biedt, kan dit een instrument met een groot bereik worden, waardoor de monitoring van grote gebieden mogelijk wordt.”

Bron: SciDev.net