
De EU-regels voor wapenexportcontrole worden sluipenderwijs uitgehold. Vrede, veiligheid en mensenrechten wordt ondergeschikt gemaakt aan een efficiënte Europese wapenmarkt en het bevorderen van de mondiale concurrentiepositie van de Europese wapenindustrie. Het argument dat militaire productie goed is voor werkgelegenheid en technische ontwikkeling wordt daarbij veelvuldig gebruikt, hoewel dat door diverse onderzoekers is weerlegd.
Ontwapening en conflictpreventie worden in ‘Brussel’ nauwelijks genoemd als mogelijkheid om de veiligheid van Europese burgers te bevorderen. Voetstoots wordt aangenomen dat de Europese bewapening omhoog moet, terwijl de EU na de Verenigde Staten al de hoogste bewapeningsuitgaven ter wereld heeft, vele malen hoger dan Rusland en China bijvoorbeeld.
Bij ontwikkeling van het Europese beleid ten aanzien van vrede en veiligheid wordt vrijwel alleen gekeken naar militaire middelen. Er wordt niet gesproken over het oplossen van problemen maar alleen naar bestrijden van de gevolgen. Mogelijk komt dat, omdat het beleid wordt ontwikkeld in nauwe samenwerking met de wapenindustrie. De Europese Unie, die bij oprichting streefde naar vrede door samenwerking en het onder controle breken van de wapenindustrie, dreigt daarmee zijn idealen overboord te gooien.
Blijf op de hoogte met de nieuwsbrief. Meld je hier aan.
( Je kunt ons ook steunen door lid te worden of te doneren )

