Ter gelegenheid van Duurzame Dinsdag sprak Werner Schouten, de voorzitter van de Jonge Klimaatbeweging, de duurzame troonrede uit. Kennelijk maar voor een beperkt publiek bedoeld, want na de live stream veilig achter een paywall van Trouw gestopt. De toekomst was toch van ons allemaal? Daarom een korte samenvatting van de duurzame troonrede zoals Werner die op LinkedIn plaatste:
Ik verwacht er nog te zijn in 2100. Kunt u zich voorstellen hoe ik in 2100 leef?
Kunt u zich voorstellen hoe we omgaan met alle uitgekomen IPCC-voorspellingen van 3 graden opwarming?
Hoe we tijd doorbrengen in koelhuizen om de verzengende hitte in de zomers te ontsnappen?
Hoe oorlogen worden gevoerd om water en voedsel?
Hoe we klimaatvluchtelingen een plek hebben moeten geven in de buurt?
Ik verwacht er nog te zijn in 2100. Net als waarschijnlijk uw kinderen. Of uw kleinkinderen. En wat wij vandaag doen, bepaalt hoe die toekomst eruitziet.
Maar wie denkt er na over het 2100 van mij en dat van uw kinderen en kleinkinderen?
In de praktijk houden we ons bar weinig bezig met het bouwen aan een leefbare wereld in 2100.
Nauwelijks geven we aandacht aan de kosten waar we jonge en toekomstige generaties mee opzadelen. We zitten in een gigantische systeemcrisis, maar in een ultieme krachtsinspanning houden we ons vast aan onze huidige, vervuilende systemen. We stoppen oude economie in nieuwe zakken.
Een leefbare toekomst komt zo nauwelijks dichterbij.
Lotgenoten, ik kan niet anders dan concluderen dat de toekomst niet telt in ons duurzaamheidsbeleid.
Terwijl het IPCC steeds zwartere toekomstbeelden schetst, terwijl hevige bosbranden en recordtemperaturen onze zomers domineren, gaan wij rustig door met het stelen van de toekomst van jonge generaties. We stelen hun toekomst toe, verkopen het in het heden en we noemen het ‘bruto nationaal product’.
Dit kan anders! Het is tijd voor generatiegerechtigheid.
Generatiegerechtigheid betekent dat een leefbare toekomst voor jonge generaties een niet inwisselbaar, on-onderhandelbaar uitgangspunt wordt in alle vormen van beleid.
In Duitsland doen ze dat al!
Overheden zouden een generatietoets in moeten voeren. Laten we generatiegerechtigheid aan de basis van de samenleving zetten. Met een maatschappelijke zorgplicht voor bedrijven en een generatietoets voor de overheid!
Niet omdat het moet van de rechter of van de EU, maar vanuit de overtuiging dat het bijdraagt aan een fijner, gezonder en mooier Nederland.
Lotgenoten, het is tijd voor generatiegerechtigheid!
Update: de volledige tekst staat inmiddels op de website van Duurzame Dinsdag.
