Europa handelt te traag op vlak van ecodesign en energielabels, wat de consument naar schatting 40 miljard euro extra zal kosten tegen 2030. Dat staat in een nieuw rapport van een coalitie van tientallen Europese milieuorganisaties.
Tegen 2030 wil Europa zijn totale uitstoot terugdringen tot 55 procent van de uitstoot van 1990. Strengere regels voor ecologisch ontwerp (ecodesign) en energielabels voor elektrische apparaten moeten voor een derde van die reducties zorgen.
Bij ecodesign gaat het bijvoorbeeld om normen voor energie-efficiëntie en om de afvalstromen van producten te beperken. Producten die slecht presteren op dat vlak worden dan van de markt geweerd. Door energielabels ziet de consument in de winkel in een oogopslag hoeveel energie een product verbruikt, met als doel de uitstoot van broeikasgassen in de EU te doen dalen en tegelijkertijd de energiefactuur van de consument te drukken.
Extra kosten en uitstoot
Maar volgens een nieuwe analyse van de Europese Burgerorganisatie voor Standaardisatie (ECOS) en het Europees Milieubureau (EEB) treuzelt de Europese Commissie te lang met de invoering van die energielabels en normen rond ecodesign. Door een gebrek aan middelen en duidelijke regels kan er tegen 2030 zo 10 miljoen ton CO2 worden uitgestoten, die vermijdbaar is. Dat komt overeen met vijf miljoen auto’s die onnodig op Europese wegen rijden.
Zonder de vertragingen zouden consumenten tussen 2020 en 2030 bovendien 40 miljard euro kunnen besparen op hun energiefactuur. Zoals het nu is, zal een gemiddeld gezin nu tegen 2030 zo’n 110 euro te veel spenderen aan energie als direct gevolg van weifelend beleid, aldus het rapport.
Burgers kunnen vooral minder besparen door een gebrek aan duidelijke regels omtrent de energielabels. In de praktijk wordt er ook veel te weinig werk gemaakt van de circulaire economie, nochtans ook een belangrijke pijler in het klimaatbeleid van de EU. Doeltreffende beleidsprikkels omtrent het hergebruik en het repareren van materialen ontbreekt vooralsnog, stellen de milieuorganisaties.
Gemiste deadlines
Dat komt omdat de Europese Commissie haar eigen deadlines niet haalt. Uit de analyse blijkt dat slechts een kwart van de nieuwe of opgefriste regels die tussen 2016 en 2019 moesten ingevoerd worden, daadwerkelijk geïmplementeerd zijn. Ook op het actieplan rond ecodesign en energielabels voor de periode 2020-2024 is het nog steeds wachten, verwacht wordt dat de Commissie hierbij minstens twee jaar vertraging zal oplopen.
“Het is bewezen dat ecodesign bijdraagt aan het behalen van de doelstellingen op het gebied van klimaat en circulaire economie, toch wordt dit cruciaal beleidsdomein bizar genoeg verwaarloosd”, zegt Jean-Pierre Schweitzer, beleidsmedewerker bij het EEB. “Het resultaat is meer uitstoot en hogere energierekeningen voor de Europese burger.”
