Alarmerende berichten over het uitsterven van honingbijen en andere bestuivende insecten zetten onderzoekers ertoe aan om oplossingen te vinden, mocht het echt zo ver komen. Wat kunnen we daarvan verwachten? De meningen zijn verdeeld.
Onderzoekers aan de technische universiteit van Tsukuba kwamen op het idee om een bestuiver-drone te maken door een aantal kleine standard drones te kopen. Ze maakten plukjes paardenhaar vast aan de onderkant van deze drones en bestreken deze met een plakkerige gel.
Vervolgens vlogen ze met de drones langs de mannelijke en vrouwelijke delen van lelies. Dat was volgens hen de eerste keer dat een drone een bloem heeft bestoven.
Robotbij uit Delft
Aan de Technische Universiteit Delft pakken ze het grondiger aan. Daar heeft een groep wetenschappers een oplossing ontwikkeld die rechtstreeks uit een sci-fi-roman zou kunnen komen: robotbijen.
Door complexe vleugelbewegingspatronen en aerodynamica van fruitvliegjes te reproduceren, geloven onderzoekers dat ze zwermen bijenachtige drones kunnen maken om planten te bestuiven wanneer de echte insecten zijn uitgestorven.
De vleugels van de DelFly, zoals de robot is gedoopt, slaan 17 keer per seconde, om de lift te genereren die nodig is om in de lucht te blijven. Door kleine aanpassingen in hun vleugelbeweging kunnen ze de vluchtrichting regelen.
De robotbijen kunnen op een plek blijven zweven, in elke richting vliegen en zelfs 360 graden om hun as draaien. De vleugels van de robotbij zijn gemaakt van een lichtgewicht film van mylar, het materiaal dat wordt gebruikt in ruimtedekens.
De nieuwe drones, die maximaal 25 km/u kunnen vliegen, zijn ook efficiënter in hun vlucht dan die met helikopterachtige bladen, wat betekent dat hun batterijen langer meegaan. Ze kunnen worden uitgerust met ruimtelijke sensoren zodat ze autonoom van plant naar plant vliegen, terwijl ze elkaar en andere obstakels vermijden. Dat was nog eerder gelukt.
In kassen
Matěj Karásek, een onderzoeker die aan het project werkte, zei: “We richten ons met deze robotbij op bestuiving in kassen. De bij wordt bedreigd door onze landbouwmethoden en we weten niet wat hun toekomst zal zijn. Dit is een mogelijke oplossing. We proberen vliegen en bijen niet te kopiëren, maar we proberen van hen te leren,” zei hij.
Het robotinsect heeft een spanwijdte van 33 cm en weegt 29 g, waardoor hij 55 keer zo groot is als een fruitvlieg. Het kan ook maar zes minuten vliegen, of 1 km op zijn huidige batterij. Maar het plan, zegt de universiteit, is om de grootte terug te brengen tot die van de insecten die ze proberen te imiteren.
Grote aantallen
Nu is het bouwen van een prototype voor een robotbij één ding, als de nood aan de man komt is het maar de vraag of het mogelijk is om voldoende aantallen te produceren en in gebruik te nemen.
Om te beginnen gaat het om biljoenen insecten die bij bestuiven betrokken zijn. Als je die zou willen vervangen door robots is daar een enorme grondstoffenverslindende industrie voor nodig.
Bovendien kun je zulke aantallen robots niet met de hand besturen, ze zouden op basis van een zelfstandig algoritme moeten werken. Maar dan nog moeten ze regelmatig worden opgeladen. En wat te denken als ze worden gehackt….
Gewoon beter voor de wereld zorgen
Een andere mogelijkheid waar aan wordt gewerkt zijn GMO bijen, die resistent zijn tegen bestrijdingsmiddelen. Maar zelfs experts op dat gebied vinden dat een slecht idee.
Uiteindelijk is de conclusie dat zowel vervangen door robots als rommelen met het dna van bijen en andere bestuivers veel meer energie kost, en ook meer nieuwe risico’s met zich meebrengt, dan gewoon beter voor onze omgeving zorgen zodat insectenvolken zich kunnen herstellen.
Lees meer over de robotbij bij
Blijf op de hoogte met de nieuwsbrief. Meld je hier aan.
( Je kunt ons ook steunen door lid te worden of te doneren )
