Plastic uit biomassa heeft te weinig tinten groen

Recent demonstreerde ECN een nieuw proces om biomassa en afval om te zetten in waardevolle bouwstenen voor de plastics industrie. Het proces werkt op brandstoffen zoals houtachtige biomassa dat niet concurreert met voedsel, landbouwresiduen en gemengd afval. ECN heeft de eerste liter geproduceerd van het mengsel van de aromatische moleculen Benzeen, Tolueen en Xyleen (BTX). BTX is de grondstof voor de productie van isolatiemateriaal, flesjes, verpakkingen, vloerbedekking, materialen voor elektronica. ECN’s uitvinding om BTX te maken uit biomassa (bioBTX) maakt het mogelijk voor de chemische industrie om groene plastic te maken voor hun klanten om zo de CO2-footprint en de afhankelijkheid van olie te verminderen. Er zijn vele mogelijkheden zoals: groene koffiebekertjes, groen isolatiemateriaal, groene schoenzolen.

Groen, groener of toch niet groen

Nu weten we hier bij Duurzaamnieuws.nl dat het ene groene plastic het andere nog niet is. Als bioplastic wordt gemaakt volgens dezelfde methode als plastic uit olie, ontstaan ook dezelfde gifstoffen. Daar publiceerden we al eerder over. We keken op de website van het project, waar wordt vermeld dat het materiaal ‘essentially’ PAH-vrij is, maar waar niets gezegd wordt over BPA en soortgelijke gifstoffen. Dus vroegen we het aan ECN.

Hun woordvoerder reageerde als volgt:

“Allereerst is het van belang onderscheid te maken in twee soorten groen:

•          Groen in de zin van “CO2-neutraal” (of iets wat daarbij in de buurt komt): dat is dezelfde kunststof, maar dan van een groen bron. Chemisch identiek dus en ook wel “drop-in” genoemd. Het aantrekkelijke is dus dat de downstream processes allemaal behouden blijven. Geen nieuwe polymeertechnologie, geen ontwikkelingen nodig en maximaal profiteren van wat we al hebben.
•          Groen in de zin van “bio-afbreekbaar”. Dat is een ander soort plastic. Een bekende is PLA: Poly Lactic Acid (poly-melkzuur). Dat is een andere plastic dan wat we gewend zijn. Het breekt af nadat je het hebt gebruikt (als je geluk hebt, anders is het al aan het afbreken terwijl je het gebruikt). Dit soort groene plastic klinkt ideaal, maar tegelijkertijd vergt het een nieuwe route en dat kost tijd. Ook de eigenschappen zijn vaak minder dan het alternatief, waar decennia lang aan gewerkt is om het te maken tot wat het nu is.

De bioBTX waar wij het over hebben is van de eerste categorie.

“Bijna PAH-vrij” betreft het ruwe product, dat wat we oogsten. Het is bedoeld om aan te geven dat het al direct van goede kwaliteit is (…). Na zuivering tot de kwaliteit waar plastics van gemaakt kunnen worden is het de kwaliteit zoals de fossiele variant het ook heeft. Ik denk niet dat er een voordeel of nadeel bestaat. Geen groene punten daarvoor dus.”

Vooral wanneer de plastics worden toegepast voor verpakking van voedingsmiddelen, drinkbekers en dergelijke is het van belang dat het materiaal ook veilig is. Wanneer het toch BPA bevat, is dat niet het geval, zie ook dit artikel.

Kortom, het ene groen is het andere groen nog niet. Wij houden het in dit geval maar bij gewassen groen.

Zie ook www.biobtx.com.