Supermarkten verslaan bio-winkels op prijs
Consumenten zijn voor biologische producten in een reguliere supermarkt voordeliger uit dan in een natuurvoedingswinkel. Het prijsverschil kan oplopen tot 36%. Dat blijkt uit een prijspeiling van de Consumentenbond.
Supermarktketen Dirk is voor biologische producten over de gehele linie het goedkoopst, op de voet gevolgd door Deka, Hoogvliet en Jumbo. Natuurvoedingswinkel Estafette is het duurst. De Consumentenbond peilde de prijzen van 150 vergelijkbare producten bij acht supermarkten en vier biologische winkels. Een identiek gevuld mandje met biologische dagelijkse boodschappen als kipfilet, melk, koffie, appelsap en spaghetti kost bij Dirk €26,60 en bij Albert Heijn €29,68. De biologische supermarkt Ekoplaza vraagt hier €33,45 voor en de biologische eetwinkel Estafette zelfs €38,40.
Opvallend is dat het prijsverschil tussen biologisch en niet biologisch erg afhangt van het soort product. Zo is een biologische kip al snel drie keer zo duur als een niet biologische, maar is er nauwelijks prijsverschil tussen biologische en gewone melk.
Uitgebreid assortiment
Estafette zegt in een reactie ook kwaliteit, smaak, manier van produceren en een eerlijke beloning voor de boer belangrijk te vinden. Volgens EkoPlaza is hun biologisch aanbod niet te vergelijken met dat uit de reguliere supermarkt omdat veel producten een andere samenstelling hebben. Ook wijzen zij op hun brede assortiment. Het verschil in assortiment is inderdaad groot tussen reguliere supermarkten en natuurvoedingswinkels, hoewel het aanbod in de ‘normale’ supermarkten stijgt. Consumenten hebben de minste keuze bij Dirk, Deka, Emte en Spar (300 tot 350 producten), de andere supermarktketens bieden tussen de 1100 en 1400 biologische producten aan. De Consumentenbond heeft in dit onderzoek de kwaliteit van de biologische producten buiten beschouwing gelaten. Het hele onderzoek is te lezen in de Consumentengids van juli 2016
Meer artikelen uit de categorie: Nieuws
Graag nog even de definitie van ‘biologisch’ beschrijven als je een dergelijk vergelijkend ‘onderzoek’ doet. Dit stuk is helaas kenmerkend voor de zoveelste journalist met meer publicatiedrift dan enig gevoel voor methodologie.