Vissen verkiezen microplastics boven ander voedsel, terwijl plastics erg nadelig voor hun overlevingskansen zijn, blijkt uit Zweeds onderzoek.
Onderzoekers van de Zweedse universiteit van Uppsala verzamelden eitjes van de Europese zeebaars in de Oostzee en stelden die in het laboratorium bloot aan verschillende hoeveelheden polystyreen microplastics.
De aanwezigheid van plastics verminderde de kans dat de eitjes uitkwamen met 15 procent. De larven die wel overleefden, waren veel minder actief dan normaal.
Liever microplastics dan plankton
Net zoals mensen ervan houden om, tegen beter weten in, vet en suiker te consumeren, bleken de vissen dol te zijn op de gevaarlijke microplastics. En net zoals bij de mens, is dat levensbedreigend voor hen.
De larven die blootgesteld werden aan de plastics, negeerden de geur van predatoren, wat hun kans op volwassenheid dramatisch verminderde. Bovendien verkozen ze de microplastics, zelfs als er ander voedsel voorhanden was. Ook plankton, hun normale voedsel, werd compleet genegeerd ten voordele van de microplastics.
“Ik herinner me dat ik in de microscoop keek en al die kleine plastic deeltjes zag in de maag van een vissenlarf”, zegt marien bioloog Oona Lönnstedt, de hoofdauteur van de studie. “Het was schrikwekkend en erg bedroevend tegelijk.”
De onderzoekers focusten op de Europese zeebaars omdat deze vissoort erg achteruitgaat sinds het midden van de jaren 1990. “We wilden nagaan of er een link was met de aanwezigheid van microplastics in de Oostzee”, zegt Lönnstedt.
Verandering van het gedrag
De studie die eind vorige week gepubliceerd werd in Science, verschilt van vorige studies over microplastics omdat erin wordt aangetoond dat microplastics niet enkel de fysiologie maar ook het gedrag van vissen veranderen, legt Lönnstedt uit.
“Dat baart ons grote zorgen”, zegt ze. De aanwezigheid van predatoren in de Oostzee neemt hierdoor de overhand, wat het hele ecosysteem verandert. “Ook het feit dat vissen die planten eten hierdoor in de minderheid geraken heeft ertoe geleid dat de algengroei een ongeziene groei kent, tot op een niveau dat schadelijk is”.
De onderzoekers deden ondertussen vergelijkbare tests met snoek en platvis en “ze lijken op dezelfde manier te reageren als de baars”, zegt Lönnstedt.
Eerdere studies die opnieuw geciteerd worden in dit nieuwe rapport, spreken over een gemiddelde aanwezigheid van 7000 tot 10.000 plasticdeeltjes per kubieke meter water voor de Zweedse kust.