Ongemerkt passeerden we vorige week een grens: op 27 mei was Nederland officieel 3 maanden in de ban van corona. In die drie maanden is de samenleving drastisch veranderd. Maar de mist rond het virus en de ziekte die het veroorzaakt is nog steeds niet opgetrokken. En de ervaringen van de laatste weken roepen nieuwe vragen op, bovenop oude die nog steeds niet zijn beantwoord.
Echte cijfers: oversterfte vergeleken
We worden elke dag keurig door het RIVM op de hoogte gehouden van de aantallen sterfgevallen, ziekenhuisopnames en IC bezetting. Dat is voor de bühne. Immers, je kunt uit die cijfers alleen conclusies trekken als je het totale aantal besmette personen weet, en ook de ontwikkeling daarvan. Dat cijfer wordt niet gecommuniceerd, en is ook niet precies bekend.
Worden er minder mensen besmet of wordt het virus zwakker? Werkt de 1,5 meter maatregel wel?
De internationale cijferbrij draagt alleen maar verder bij aan de verwarring. Zelfs in EU verband is er geen bereidheid om de samenstelling van de cijfers en de rapportage te standaardiseren, waardoor vergelijken onmogelijk is.
Een cijfer waar je wel iets (maar ook niet alles) uit kan afleiden is de oversterfte. De Financial Times zette die onlangs op een rij voor een aantal Europese landen, waaronder Nederland. Vooral de historische vergelijking is interessant om te zien: hoeveel meer doden vielen er in de coronaperiode ten opzichte van vergelijkbare perioden in het verleden. Dan zie je plots dat Nederland nog slechter presteert dan Italië. Ondanks ‘intelligente’ lockdown’.
Nog interessanter is de vergelijking met het veel bekritiseerde Zweden, dat een veel minder restrictief beleid voert. Daar bedraagt de oversterfte in de zelfde periode bijna 60% minder dan in Nederland.
De cijfers laten ook zien dat een lockdown wel effect had in landen waar deze heel vroeg werd ingesteld. De conclusie: als je een lockdown niet meteen na de ontdekking van een uitbraak instelt, heeft het weinig effect meer. Hoe gerechtvaardigd is dan de anderhalve meter maatregel die Nederland in haar greep houdt en de samenleving ontwricht?
Lang herstel of gewoon langer ziek
Er komt steeds meer informatie boven tafel over mensen die langdurig klachten blijven ondervinden. Zie deze publicaties op nu.nl, de Telegraph, The Washington Post en Inverse. Niet alleen mensen die een ziekenhuis- of IC opname achter de rug hebben, maar mensen bij wie Covid juist mild verliep.
Die klachten worden vaak toegeschreven aan het herstelproces. Maar het lijkt er steeds meer op dat ze deel zijn van de ziekte zelf.
Van fora op internet voor deze patiënten zijn in een paar weken tijd tienduizenden mensen lid geworden en ze groeien dagelijks. De klachten zijn typisch en het verloop is vrijwel identiek. Er treedt een totaal en plotseling verlies van conditie plaats. Marathonlopers kunnen de trap niet meer op. Ademnood, sterk verhoogde hartslag, schijnbaar willekeurige pijnaanvallen, brandende longen, niet kunnen slapen. En vooral, het duurt soms maandenlang en het ziektebeeld gaat sterk op en af. Het ene moment voel je je goed, maar als je daaraan toegeeft en extra inspanning verricht, val je meteen weer terug.
Slecht geïnformeerde of gemakzuchtige artsen?
Een vaak terugkerende klacht gaat over artsen die de klachten niet serieus nemen of als psychisch wegzetten. Maar als het al tussen de oren zou zitten, dan omdat dit een aantoonbare lichamelijke oorzaak heeft, namelijk dat ontstekingen ook de werking van de hersenen of het centraal zenuwstelsel beïnvloeden.
Een andere mogelijke verklaring voor de willekeurig door het lichaam verspreide klachten kan worden gevonden in een mogelijke infectie van bloedcellen.
Is de houding van de artsen beleid, of wordt deze veroorzaakt door slechte informatie, of misschien zelfs gemakzucht? Wij beschikken immers wel over de relevante informatie, waarom veel artsen dan niet?
Stilte over de herkomst van het coronavirus
Er komt de laatste weken steeds minder informatie los over de herkomst van het coronavirus. Op 30 april echter meldt het Parool dat volgens de laatste informatie het virus niet op de beruchte vismarkt in Wuhan is ontstaan. Waar dan wel blijft vooralsnog onduidelijk. Wel wordt gemeld dat de Amerikaanse inlichtendiensten zeggen menselijk ingrijpen uit te kunnen sluiten. Wanneer echter proefdieren met een gemanipuleerd virus worden besmet, en dat virus vervolgens over verschillende generaties in die proefdieren muteert, is de oorsprong van de menselijke ingreep niet meer te herleiden. Deze vorm van onderzoek sluit uit dat je met zekerheid kunt vaststellen of er al dan niet sprake is van menselijk ingrijpen.
Bovendien concludeert ander onderzoek dat het virus zo specifiek is gericht op het beschadigen van het menselijk lichaam, dat de kans dat het om een natuurlijke mutatie gaat, bijna verwaarloosbaar klein is.
Die conclusie wordt nu ook ondersteund door recent Noors onderzoek.
Vragen stellen blijft hoe dan ook noodzakelijk om de waarheid boven tafel te krijgen. En nieuwe vragen blijven zich aandienen.
Lees ook:
De laatste ontwikkelingen rond het Wuhan coronavirus en COVID-19
Blijf op de hoogte met de nieuwsbrief. Meld je hier aan.
( Je kunt ons ook steunen door lid te worden of te doneren )
