De CO2-voetafdruk van de rijkste 1 procent van de wereld zal tegen 2030 meer dan dertig keer te hoog zijn om nog een kans te maken om de opwarming van de aarde te beperken tot 1,5 graden Celsius, zoals afgesproken in het klimaatakkoord van Parijs. De voetafdruk van de armste 50 procent blijft ruim onder die limiet.
Dat blijkt uit een rapport van hulporganisatie Oxfam, met bijdragen van het Institute for Het Instituut voor Europees Milieubeleid (IEEP) en het Stockholm Environment Institute (SEI). De onderzoekers schatten in hoe klimaatbeloftes- en aangekondigde maatregelen de CO2-voetafdruk van rijkere en armere mensen over de hele wereld zullen beïnvloeden.
Koolstofongelijkheid
De rijkste 1 procent en de rijkste 10 procent zullen tegen 2030 – wanneer we gemiddeld genomen onze huidige voetafdruk moeten halveren om de 1,5 graden-drempel niet te overschrijden – die drempel respectievelijk 30 en 9 keer overschrijden. De uitstoot van de armste helft van de wereldbevolking zal daarentegen ruimschoots volstaan om de opwarming te beperken tot dat niveau.
Dat houdt in dat wie behoort tot de rijkste 1 procent, zijn of haar uitstoot met 97 procent zou moeten verminderen om onder dat niveau te blijven. De projecties betekenen ook dat de totale uitstoot van de rijkste 10 procent al voldoende zal zijn om de 1,5 graden-grens te overschrijden, ongeacht wat de andere 90 procent doet.
“Een kleine elite lijkt een vrijgeleide te krijgen om te vervuilen. Hun buitensporige uitstoot wakkert overal ter wereld extreme weersomstandigheden aan en brengt de internationale doelstelling om de opwarming van de aarde te beperken, in gevaar”, zegt Nafkote Dabi, hoofd klimaatbeleid bij Oxfam.
Buitensporige uitstoot aan banden leggen
Het onderzoek toont aan dat de wereldwijde emissiekloof te groot is om de doelstelling van Parijs te halen. Volgens het rapport komt dat niet omdat het grootste deel van de wereldbevolking te veel consumeert, maar omdat de allerrijksten buitensporig veel uitstoten: “Om de emissiekloof tegen 2030 te dichten, moeten regeringen hun maatregelen richten op de rijkste, grootste vervuilers – de klimaatcrisis en de ongelijkheidscrisis vragen om één aanpak”, zegt hoofdauteur van de studie Tim Gore van het Instituut voor Europees Milieubeleid (IEEP).
“Dat omvat zowel maatregelen om luxe koolstofconsumptie zoals megajachten, privéjets en ruimtereizen aan banden te leggen, als om klimaatnadelige investeringen zoals aandelenbezit in de fossiele-brandstofindustrie de kop in te drukken.”
Photo by Traveloscopy on Foter