We hebben een radicaal nieuwe duurzaamheid nodig omdat de oude aanpak heeft gefaald. Die was te vrijblijvend en dat kunnen we ons niet langer permitteren. We moeten naar een prestatiecontract met zorgplicht voor de hele samenleving.

Na WOII hebben we een samenleving gebouwd op grote idealen: nooit meer oorlog, democratische besluitvorming en welvaart voor iedereen. Het was een tijdperk van menselijkheid. Maar in 2022 zette de ontmenselijking onontkoombaar in.

De rijkste Nederlanders dragen het meeste bij aan de klimaatverandering en beperken hun uitstoot het minst. Toch krijgen ze de hoogste energiesubsidie

Het is de hoogste tijd voor een transformatie naar het Symbioceen, een tijdperk waarin mens, natuur en technologie samen een nieuwe balans creëren.

Als de buitenwereld te bedreigend en onbetrouwbaar wordt, kun je vertrouwen alleen nog maar van binnenuit halen. Uit een overtuiging dat ook de kleine beetjes die je zelf nog kan bijdragen zullen helpen.

VPRO Tegenlicht gaat op zoek naar denkers en doeners die niet wegduiken voor de grijze golf van morgen. In de aflevering 'Samen grijs worden' gesprekken met mensen die alternatieve woonvormen bedenken.

In ‘Nederland is Vol’ onderzoekt Jeroen Pauw, samen met journalist Sander Heijne, of ons kleine Nederland op verschillende vlakken niet de grenzen aan groei heeft bereikt.

Eigenlijk is er geen sector waar het tekort aan personeel niet speelt.  Maar hoe kan dat toch opeens en waar zijn al die mensen gebleven?

Is er nog hoop op een beetje respijt voor duurzaamheid en klimaat in de rest van 2022? De vooruitzichten daarop zijn niet bepaald gunstig.

Een overshoot commissie wil bekijken met welke technieken (geo-engineering) het klimaat gerepareerd kan worden. Maar dat kan niet meer, betoogt Jac Nijssen.

Nog steeds blijken de rijke landen veruit de grootste graaiers en zijn daardoor bijvoorbeeld veruit de grootste veroorzakers van de klimaatontwrichting. De CO2-uitstoot is gemiddeld 60% van onze Voetafdruk, en de resterende 40% gaat over landbeslag, ook via landgrabbing elders op Aarde.

Zijn de VS de weg kwijt, of laten ze hun ware gezicht zien? Het is dezelfde vraag die bij veel mensen door het hoofd ging toen Poetin Oekraïne binnenviel. Alleen, de VS zijn onze bondgenoot. Een vriend van het soort waarmee je geen vijanden meer nodig hebt?

Niets lijkt er meer goed te gaan. We stikken in de stikstof, we stoken ons arm, we groeien ons te pletter. Maar economische groei is en blijft heilig.

Het is te laat om ons aan te passen aan de gevolgen van klimaatverandering, als we nu nog verder gaan met het uitstoten van broeikasgassen. Dat stelt een vooraanstaand klimaatwetenschapper, op het moment dat Nederland weer meer kolen wil gaan stoken. 

Misschien komt het doordat de armen zich uit schaamte verstoppen, waardoor ik alleen die 93 % zie die boven de armoedegrens leeft, maar ik zie overal feesten, feesten en nog eens feesten.