Het rapport FeelGoodFashion 2014 van Rank a Brand laat zien dat slechts 34 van de 368 onderzochte modemerken een voldoende scoren voor hun inzet richting duurzaamheid. Onder meer G-Star en Cora Kemperman behoren tot de groep van Nederlandse koplopers.
Het rapport neemt ruim 350 nationale en internationale modemerken onder de loep over hun acties richting eerlijke arbeidsomstandigheden, het verminderen van de klimaatimpact en het beschermen van het milieu bij de productie. Onder de best scorende Nederlandse merken behoren G-Star en Cora Kemperman. Opvallende Nederlandse achterblijvers zijn M&S mode, Marlies Dekkers en Wibra.
De meerderheid van de bekende merken doet te weinig om het winkelende publiek een goed gevoel te geven met een transparante en effectieve aanpak om mode steeds duurzamer te maken. Enkelen onder de allergrootste merken laten echter wel zien hoe het moet. G-Star, H&M, Jack Wolfskin, Patagonia, Puma en Timberland rapporteren duidelijke voortgang. Deze merken laten zien dat het mogelijk is om voor het grote publiek kleding te maken met steeds meer respect voor arbeidsrechten en milieu.
63% van alle merken rapporteert over duurzaamheid
Het huidige onderzoek laat zien dat het aantal merken dat via hun website over duurzaamheid communiceert, met 10% gegroeid is naar 63%. Inmiddels is er voor 20% van de modemerken een duurzaamheidsrapport beschikbaar. Dit toont de onomstotelijke trend binnen de sector. Mario Dziamski, hoofd onderzoeker van Rank a Brand: „De aanname dat duurzame mode alleen “eco-chic“ is en een niche groep aanspreekt kan de prullenbak in. Het beschermen van klimaat, milieu en arbeidsrechten is een succesfactor voor de sterkste merken geworden.“
Greenwashing alert
Bijna één op de drie merken dat op haar website communiceert over duurzaamheid geeft de indruk het nodige te doen, zonder daarbij relevant bewijs over de schaal en voortgang te leveren. Deze merken staan in het rapport met een Greenwashing Alert aangemerkt, omdat deze merken het risico lopen om te worden beschuldigd van greenwashing. Vanwege het gebrek aan substantiële informatie krijgen deze merken nog steeds het laagst mogelijke E-label, ook al communiceren zij dus wel publiekelijk over duurzaamheid.
Buitensport en sportmerken scoren gemiddeld het hoogst, luxe merken en kindermode lopen achter.
Voor alle thema’s waar Rank a Brand onderzoek naar doet, namelijk klimaat, milieu en arbeidsomstandigheden, presteren buitensport en sportmerken bovengemiddeld hoog. Binnen deze sectoren gebruiken de merken vaker en meer materialen met een milieuvoorkeur en is er actief beleid om milieuonvriendelijke chemicaliën te vervangen. Luxe merken en kinderkledingmerken blijven echter achter. Binnen deze sectoren wordt duurzaamheid zelden als relevant onderdeel van de merkidentiteit opgevoerd.
Arbeidsomstandigheden is het grootste thema voor modemerken
Arbeidsomstandigheden is het grootste thema voor modemerken. Bij meer dan de helft van de modemerken is er een Code of Conduct voor leveranciers waarin de volgende basisrechten staan vermeld: geen gedwongen- of slavenarbeid, geen kinderarbeid, geen discriminatie en het recht op een veilige en hygiënische werkplek. Slechts 21% van de merken respecteert ook minimaal twee van de volgende rechten: een wettige arbeidsovereenkomst, een werkweek van maximaal 48 uur, met vrijwillig, betaald overwerk tot 12 uren per week, en het recht op een leefbaar loon.
Een Code of Conduct is waardeloos als deze niet actief opgevolgd wordt. Daarom committeert 33% van de modemerken zich binnen de afspraken van een samenwerkingsverband zoals BSCI of de Fair Wear Foundation; of laat een aanmerkelijk deel de producten maken in fabrieken met een certificering voor betere arbeidsvoorwaarden; of laat de kleding maken in landen met een relatief laag risico op uitbuiting van arbeiders, zoals binnen de EU. Slechts 9% van de modemerken rapporteert de mate waarin de arbeidsomstandigheden voldoen aan de Code of Conduct. Inmiddels heeft 7% van de modemerken haar leverancierslijst gepubliceerd, waaronder H&M, Puma en Levi’s. Het gros van de merken kan nog niet aantonen dat de mode al op een ‘eerlijke’ manier wordt gemaakt. Dat komt vooral doordat de meeste kledingmakers nog steeds fors beneden het ‘leefbare’ loon werken.