Het lekken voor Prinsjesdag is bijna net zo'n traditie geworden als Prinsjesdag zelf. Dit jaar gaat het vooral over wat er niet gebeurt.

Als psychopaten en narcisten macht krijgen zijn ze niet in staat om die macht op een verantwoorde manier te gebruiken. Dat komt door een gebrek aan empathie en geweten.

17 maart 2021 zien we wellicht terug in de geschiedenisboeken als de dag waarop Nederland verzuimde om te kiezen.

Mark Rutte komt als de gedoodverfde winnaar uit de peilingen. Schandalen, gebrek aan visie en een zwabberbeleid lijken niet van belang.

Misstanden, beleidsblunders en de inconsistentie van het coronabeleid geven een aardig beeld van de georganiseerde incompetentie in Nederland.

In plaats van op klimaat voor te sorteren trekken we een steeds groter gat in de tijd die we nog hebben om maatregelen te nemen.

De Senaat is nog niet gewonnen, het klimaat is nog niet gered, de macht van het neokapitalisme niet gebroken en corona woekert nog voort.

Als het presidentschap van Trump voorbij is, betekent dat dan ook het einde van een ongekend gouden tijdperk voor grote bedrijven?

Als de troonrede van 2020 een realitycheck voor omslag naar een een duurzame economie is, is de kans daarop niet groot, blijkt uit nader onderzoek.

De crisis heeft het onderscheid tussen nationalisme en globalisme bij burgers door elkaar gehusseld. Duurzaamheid dreigt daarbij tussen de wielen te komen.

Politici zijn als de hazen die verstard in de lamp blijven kijken. Het klimaatprobleem is te groot, te veel, te ingrijpend, niet te overzien. Ze durven niet

De koning leest voor in de troonrede dat het beter gaat met Nederland en dat we erop vooruit gaan. Maar hij voegt er meteen een disclaimer aan toe.

Het ontkennen van de meerderheid in het klimaatstandpunt is een teken dat Forum de democratie alleen respecteert wanneer dat in haar wereldbeeld past.

Sybrand Buma moet geen Calimero spelen, we vervuilen het klimaat veel meer dan ons landje groot is. We zijn verre van zielig.

De scheidslijn tussen feit en fictie vervaagt. Trump, Brexit: Complotten, wantrouwen in politiek en media en feiten die er niet toe lijken te doen.