We worden, nog voor we geboren zijn, in hokjes geplaatst en bekijken de wereld door een bril die alles in tweeën splitst: wie geen man is, is vrouw.

Nepnieuws en valse informatie over medische behandelingen wordt een toenemend gevaar voor effectieve gezondheidszorg, laat onderzoek zien.

Teruggang van de natuur, verlies van biodiversiteit en uitstoot van broeikasgassen nemen toe en bedreigen onze toekomst. Dat raakt iedereen.

Het Concertgebouw is de laatste culturele instelling aan het Museumplein in Amsterdam die nog sponsoring van de fossiele industrie (Shell) accepteert.

Vooruitlopend op de provinciale statenverkiezingen in maart, slijpen de politieke partijen de messen, met een bijna ziekelijke profileringsdrang.

Zorg over plastics zette Nina Romanus aan om een heel nieuwe soort te creëren naar analogie van de indeling van de botanische wereld: de Polymerogamen.

Meer dan 25 gedrukte en digitale media in Latijns-Amerika gaan nauw samenwerken in hun berichtgeving over de verantwoordelijken voor klimaatverandering.

Het nieuwe Grote Verhaal van onze tijd is begonnen. Het wordt al op veel plaatsen verteld, maar nog niet zo goed gehoord, omdat de boodschap zo bescheiden is.

Kent u die uitdrukking, dames en heren:  “We komen elkaar tegen”? Het zou zo maar de opening kunnen zijn van een belerende speech van dominee Gremdaat.

Na een lange tijd van groter en meer moeten we gaan naar dichterbij en beter. Tussen mensen die elkaar echt kennen ontstaat makkelijker vertrouwen.

Toen mensen meer dan 50% van hun inkomen aan voedsel moesten besteden kwamen er volkstuinen. Nu hebben we volksbouw verenigingen nodig.

Twaalf Amerikaanse staten hebben wetgeving ingevoerd om gemeenten ervan te weerhouden de volksgezondheidscrisis van industrieel voedsel aan te pakken

Armoede de wereld uit. We denken daarbij aan arme landen rond de evenaar. De Gele Hesjes bezorgen de boodschap luid en duidelijk op onze eigen deurmat.

Zijn problemen als te veel mensen op de aarde of de huidige wereldproblemen als klimaatverandering nog wel democratisch op te lossen?

Er twee duurzame grenzen: het maximale wat wij van de natuur kunnen vragen en het minimale wat wij als mensheid nodig hebben om goed te kunnen leven.